Tandartsen uit Syrië zijn best welkom

Een artikel in Trouw van 19 september over een Syrische tandarts, die klaagt dat hij hier niet aan de bak komt, ontbeert diepgang. En de kop ('Zijn Nederlandse tanden zo anders dan Syrische?') is misleidend. Waar het om gaat is of iemand zorg kan leveren op het niveau dat wij verwachten van een Nederlandse tandarts én of de buitenlandse tandarts in staat is te communiceren met Nederlandse patiënten.

Om de kwaliteit van onze zorg te bewaken, bepaalt de wet dat alle apothekers, artsen, tandartsen, verloskundigen, verpleegkundigen en dergelijke moeten zijn ingeschreven in het zogeheten BIG-register. Voor buitenlanders is er een assessment-procedure. Het eerste deel hiervan toetst de kennis van het Nederlands, de leesvaardigheid in het Engels en de kennis van de volksgezondheid. Als een kandidaat hiervoor slaagt, wordt hij toegelaten tot de beroepsgerichte toets. Op basis daarvan beoordelen vak-experts of de buitenlandse kandidaat aanvullende scholing nodig heeft.

Een bijkomend voordeel van de assessment-procedure is dat buitenlandse zorgverleners die hun diploma's in het buitenland illegaal hebben 'gekocht', het uit hun hoofd laten eraan te beginnen. Want de procedure kost 2.300 euro. De toets Nederlands is op hoog niveau. Sinds de invoering van de assessment-procedure zijn velen over die toets gestruikeld. Maar dat men niet mag herkansen, zoals Anas Al Ahmed beweert in het Trouw-artikel, is onjuist.

Het zal een Syriër wel tijd kosten voordat hij kansrijk kan deelnemen. Uiteraard zijn goede taalcursussen nodig, bij voorkeur georganiseerd door Nederlandse universiteiten. Artsen en tandartsen moeten niet in één klas geplaatst worden met nagenoeg analfabete buitenlanders.

Zelfs als aan deze voorwaarden is voldaan, is een buitenlandse arts minstens een à twee jaar bezig met het leren van de Nederlandse taal. En dan helpt het als de migrant na afloop van de les terugkeert in een huiselijke situatie waar Nederlands en niet Arabisch de voertaal is, zo leert de ervaring.

Een Iraanse arts met tien jaar ervaring krijgt dus niet te maken met 'afwaardering van zijn diploma', zoals Trouw schreef. Hij kan deelnemen aan de assessment-procedure, waarbij diplomawaardering geen rol speelt. Het grote voordeel hiervan is dat buitenlandse artsen worden beoordeeld op basis van geleverde prestaties.

undefined