'Sylvana Simons is cool'
Sinds haar overgang naar Denk krijgt Sylvana Simons haat over zich uitgestort op internet. De uitzwaaipagina op Facebook is daar een uiting van. Maar ze heeft ook sympathisanten. Zo wordt de facebookpagina 'Steun aan Sylvana Simons' door 5.500 mensen geliked. Twee van hen leggen uit waarom Sylvana's strijd voor hen zo belangrijk is.
Cynthia Lisse (53)
Maatschappelijk werker, woont in Rotterdam. Kwam op 5-jarige leeftijd naar Nederland vanuit Suriname.
"De bagger die Sylvana over zich heen krijgt doet mij beseffen dat ik me moet uitspreken tegen het racisme in onze samenleving. Tot nu toe was ik te laf om stelling te nemen, ik keek altijd de andere kant op, ik wilde het niet toegeven aan mezelf.
Ik zei altijd tegen mijn drie kinderen: wen er maar aan. Ze zijn dubbelbloedjes: half-Surinaams, half-Nederlands. Mijn zoon ziet er een beetje uit als een Marokkaan. En hij had een scooter. De politie hield dat kind telkens weer aan.
Ook mij overkomt het dagelijks. Dat er in de tram nooit iemand naast je komt zitten. Dat je een sjieke winkel binnenstapt en er meteen een winkelmedewerker achter je aan komt lopen. Het gebeurt zo vaak dat je het normaal gaat vinden.
Maar nu ben ik het zat. Sylvana heeft iets opengegooid. Wat er met haar gebeurt laat zien dat je nooit een echte Nederlander wordt. We mogen er zijn zolang we lekker voetballen en lekker zingen. Maar zodra we onze mond opendoen en kritiek hebben, moeten we snel terug met de boot.
Dat slavernijverleden, dat is niet zo lang geleden hoor. In Nederland wordt er weinig over verteld. Ik heb collega's die niet eens wisten dat het zo erg was. Ik heb ze het boek 'Hoe duur is de suiker' gegeven en hun verteld dat de moeder van mijn oma slavin was. Ze waren geschokt. Ze hadden geen idee. Dat neem ik ze ook niet kwalijk, het wordt ze niet geleerd.
Ik ben van huis uit Partij van de Arbeid. Mijn kinderen leerde ik dat je altijd moet stemmen. Maar bij de vorige verkiezingen stemde ik niet, voor het eerst van mijn leven. Ik wist niet op wie.
De PvdA vertegenwoordigt mij niet meer, zo voelde het. Ze komen niet meer op voor de zwakkeren in de samenleving.
Misschien ga ik volgend jaar wel stemmen en dan op Sylvana. Een proteststem, om de politiek wakker te schudden. Ik moet me nog wel verdiepen in die partij, maar Sylvana doet het geweldig, vind ik. Ze kan haar standpunten goed verwoorden en ze scheldt niet terug. Sylvana is cool. Ze blijft beheerst. Als ik in haar schoenen had gestaan, had ik dat niet gekund."
Leila Jaffar
Eigen bedrijf conflictbemiddeling en interculturele communicatie, woont in Hilversum. Kwam op haar 12de als Palestijnse naar Nederland.
"Ik vond het werkelijk stuitend toen ik bij PVV'ers las dat Sylvana 'dankbaar' zou moeten zijn om in Nederland te wonen. Tegen een vluchteling uit Syrië mag je dat misschien zeggen, niet tegen Surinamers. Niet tegen mensen die ooit door Nederlandse slavendrijvers naar een verre kolonie zijn verscheept.
Natuurlijk, deels laten sociale media alleen maar zien wat vroeger verborgen bleef. En vroeger moest je ook tegen een grapje kunnen. Toch is er iets veranderd. De taal is harder geworden. De PVV, dat is allemaal salonfähig geworden. Racisme is ook maar 'gewoon een mening' en blijft onbestraft. Mensen voelen zich vrij anderen te vernederen, en niet alleen op Facebook, ook in het echte leven. Het deksel van de beerput was er door de Zwarte Piet-discussie al een beetje af, met Sylvana is die nog verder opengegaan.
Je moet ertegen kunnen, zeggen ze. Een dikke huid hebben. Maar zo werkt het niet. Als je iedere dag een kleine tik krijgt, ontstaat er vanzelf een blauwe plek. Dan doet het steeds meer pijn en voelt een tik als een klap. Het is een langzaam proces. Ik zie dat bij mijn cursisten, die van allerlei komaf zijn. Als Palestijnse word ik zelf vaak quasigrappig 'terrorist' genoemd. Nu heb ik een scherpe tong, ik bijt wel van me af. Maar niet iedereen is zo assertief. Ze proberen die situaties vooral te ontwijken. Zo vertelde een Marokkaanse dat ze voor haar werk altijd goed de Metro of de Telegraaf leest om te zien of er weer eens iets negatiefs over Marokkanen in staat. Dan weet ze waar het in de koffiepauze over zal gaan en kan ze inschatten of ze niet beter de pauze kan overslaan die dag. Veel witte Nederlanders kunnen zich hier niks bij voorstellen.
Op een gegeven moment is er een grens bereikt. Dan komen die klappen aan. Dat is wat er nu gebeurt. Ik ben het zat, en dat zie ik bij vrienden en kennissen ook. Sylvana is zo moedig dat publiekelijk te zeggen en de politiek in te gaan. Ik juich dat enorm toe. Met de partij Denk had ik tot nu toe helemaal niets. Maar ik overweeg wel op Sylvana te stemmen."
