Strijdplan Blanco levert uiteindelijk niets op

VALKENBURG - Pijnlijk benen, dat is hoe een deceptie voor een coureur voelt. Blanco-renner Tom-Jelte Slagter had zich een andere Amstel Gold Race voorgesteld, beklaagde hij zich hangend tegen de teambus. De teleurstelling droop na de 48ste Gold Race van de gezichten in en rond het mobiele onderkomen van de Nederlandse wielerploeg. "Dit viel zwaar tegen."

Slagters vriendin gaf gisteren een bemoedigende kus na een slopende race. En nog een. Hij had troost nodig, bekende hij. "Op de Eyserbosweg leek het meer op harken, staan en weer zitten om omhoog te komen. Meekomen zat er niet meer in", zei het 23-jarige talent van Blanco Pro Cycling met een rood aangelopen gelaat. "Het was einde oefening."

Kopman Bauke Mollema constateerde op hetzelfde moment, met nog iets minder dan veertig kilometer voor de boeg, dat het strijdplan op rolletjes liep. Nog wel. Twee van zijn secondanten, de nieuwe aanwinsten David Tanner en Lars Petter Nordhaug, waren op jacht naar de enige koploper. So far so good, meende Mollema. "Voor mij was er geen aanleiding om een uitval te doen."

Bij Philippe Gilbert blijven, was een deel van Mollema's opdracht. De Belg was de grote favoriet voor de overwinning in de Gold Race. De tweevoudig winnaar van Nederlands enige klassieker daarna afmatten, was een andere onderdeel van Blanco's uitgedokterde opzet. Mollema: "Ik gokte op een demarrage op de laatste passage van de Cauberg." Of anders in de finale ronde die koersdirecteur Leo van Vliet naar aanleiding van het succes van het WK vorig jaar in Valkenburg aan het parcours had toegevoegd, zei de Groninger.

Blanco-ploegleider Frans Maassen had een dubbel gevoel na de finish. "Met Bauke was het plan lang te wachten en waar het kon vóór het eindschot van Gilbert weg te zijn in die laatste ronde. Dat is deels gelukt en daarover kan ik tevreden zijn."

Minder content was Maassen, winnaar in 1991, over de afloop. "Het resultaat is teleurstellend", vond hij terugkijkend. Mollema moest passen toen Gilbert, Alejandro Valverde en Simon Gerrans op de laatste beklimming van de Cauberg hun langverwachte aanval plaatsten. Opvallend afwezig voorin was de Slowaak Peter Sagan, op wie het halve peloton vooraf zijn geld had gezet. Zuid-Limburg bleek toch iets lastiger te verhapstukken dan de Ronde van Vlaanderen.

Dat was precies hoe Slagter over de wedstrijd dacht: hachelijker dan op voorhand ingeschat. "Dit strookt niet met mijn verwachtingen. Ik hoopte in de finale er voorin bij te zitten. Niet dat ik Gilbert meteen zou kunnen koppen, maar toch..."

Slagter kwam uiteindelijk als 85ste over de streep, op ruim negen minuten van de winnaar Roman Kreuziger. De verrassende 26-jarige Tsjech was de laatst overgebleven aanvaller van de groep met daarin ook de twee Blanco-renners Nordhaug en Tanner.

Maassen wilde over niet ingeloste verwachtingen weinig kwijt. De ploeg die het deze weken moet doen in de heuvelklassiekers kende de nodige malheur in de voorbereiding. Met Mollema als grootste pechvogel.. Griep hield de kopman van Blanco meer in bed dan op de fiets de afgelopen tijd. Dat Mollema, zesentwintig pas, uiteindelijk als tiende eindigde, noemde Maassen een kleine bonus.

Nadat de harten waren gelucht, werd met het nodige optimisme vooruit gekeken. Zo is nu eenmaal de mores na een zware, teleurstellend verlopen dag. Overmorgen de Waalse Pijl, zondag Luik-Bastenaken-Luik. Mollema: "Ik heb een stap gezet voor komende week. Ik ga er vanuit dat ik in beide wedstrijden voorin beter ga zijn dan vandaag." Slagter: "Vooral de Waalse Pijl ligt mij beter dan dit parkoers." Ploegleider Maassen knikte.

undefined