Stervende atheïst Hitchens overwoog christen te worden (beweert prominente evangelical)
Rasatheïst Christopher Hitchens draagt in de auto bevlogen een half bijbelboek voor: het klinkt nogal surrealistisch. Dat vond schrijver en prominent evangelical Larry Alex Tauton ook toen hij ernaast zat. In een boek dat in de Verenigde Staten veel stof doet opwaaien, stelt hij dat Hitchens aan het eind van zijn leven overwoog christen te worden.
Het is 2010 als twee schrijvers met tegenovergestelde levensovertuigingen samen een dertien uur durende autorit maken. Larry Alex Tauton is overtuigd evangelical (conservatieve, blanke protestant). Christopher Hitchens is ruiter van het atheïsme, bekend van de internationale bestseller 'God is niet groot'.
De zon komt op als ze door de Shenandoah Valley in Virginia rijden, op weg naar een lezing. Hitchens rookt een sigaret. Op dat moment heeft hij nog minder dan één jaar te leven vanwege slokdarmkanker.
Na een tijdje vraagt Hitchens - door zijn chauffeur ook wel 'Hitch' genoemd - om de Bijbel. Die heeft Tauton uiteraard bij zich. De Brits-Amerikaanse polemist bladert en leest het eerste hoofdstuk van het evangelie van Johannes voor. Hij blijkt tot de verbazing van Tauton het hoofdstuk zo goed als uit zijn hoofd te kennen.
Vers voor vers discussiëren de twee over de betekenis van de woorden. Een surrealistische situatie, schrijft Tauton in zijn pas verschenen boek 'The Faith of Christopher Hitchens: The Restless Soul of the World's Most Notorious Atheist'. Zeker als Hitchens vraagt: "Waar is de genade in het Oude Testament? Ik zie het alleen in het Nieuwe Testament."
Voor Tauton bewijst die vraag dat er scheurtjes zaten in atheïsme van de in 2011 overleden Hitchens. "De fanatiekeling heeft altijd geheime twijfels", schrijft hij, bewerend dat Hitchens niet over zijn twijfels durfde te praten vanwege zijn imago als fervent atheïst. Volgens Tauton overwoog Hitch het christendom.
Bekering of intellectuele tolerantie?
Het boek van Tauton doet veel stof opwaaien in de Verenigde Staten. Logischerwijs lopen evangelicals ermee weg en zien zij de vragen van Hitchens als een voorzichtige bekering, als de verhoring van hun gebeden (toen Hitchens kanker kreeg, organiseerden ze een bid-voor-Hitchens-dag, waarop ze massaal aan God vroegen of hij Hitchens ziekte wilde gebruiken om hem te bekeren).
Zo schreef de conservatieve The Christian Post dat Hitchens 'overwoog zich te bekeren' en het christelijke tijdschrift 'Books and Culture' schreef dat 'maar weinig zaken triester zijn dan de dood van een fervente atheist', maar dat het prachtige boek van Tauton voldoende hoop biedt voor de redding van Hitchens. "Evangelisten zullen hierdoor bemoedigd worden." De auteur van het stuk zei Hitchens goed te kennen en eenzelfde ervaring met hem te hebben.
En natuurlijk verwerpen de seculiere vrienden van Hitchens Tautons stelling. Aan dat boek zit een luchtje, zei Steve Wasserman tegen de Religion News Service (RNS): want de gesprekken zoals die beschreven staan zijn volgens Wasserman op geen enkele manier te checken en zijn in tegenspraak met alles wat Hitchens ooit gezegd of beweerd heeft.
Ongedefinieerd geloof
Benjamin Swartz, Hitchens eindredacteur bij The Atlantic, zei tegen RNS dat het feit dat de atheïstische schrijver evangelicals als vrienden had, getuigt van 'intellectuele tolerantie en een groot hart' in plaats van bekering. Waarop Tauton enigszins terugkrabbelde en zei dat hij niet bedoelde dat Hitchens bekeerd was of in God geloofde, maar wel dat hij een 'ongedefinieerd geloof in iets' zou hebben.
Waarin 'Hitch' ook geloofde op zijn sterfbed, zeker is dat hij zich tot het laatst van zijn leven zeer ergerde aan christenen. Hij zag namelijk op internet hoe zij schreven dat de kanker zijn eigen schuld was, omdat hij zo tekeer was gegaan tegen God en het geloof. Daarom schreef hij in zijn boek 'Sterfelijk': "Als ik me bekeer, is dat omdat er beter een gelovige kan sterven dan een atheïst."