Sport op de voorpagina, heel af en toe
Onze opening over het ontslag van Danny Blind als bondscoach van het Nederlands elftal vormde maandagochtend voor diverse lezers een aanslag op het ochtendhumeur.
Niet zozeer omdat het Nederlands elftal opnieuw had verloren - dat bezorgde mij een slecht humeur - maar omdat hun krant het gewaagd had dit prominent op de voorpagina te zetten.
'Maandagochtend was mijn Trouw vervuild met een voorpagina met onzinnige informatie. Was er geen belangrijker nieuws. Trouw is De Telegraaf niet! Een klein berichtje elders was genoeg geweest', schrijft een lezer uit Ouderkerk aan de Amstel. 'Uit mijn reactie kunt u opmaken dat ik nog steeds pissig ben dat mijn lijfblad zo'n populistische keuze heeft gemaakt', meent een oud-wethouder uit Nootdorp, die vindt dat de krant had kunnen volstaan met het vermelden van de uitslag. 'Crisis overal ter wereld. De hongersnoden in de Hoorn van Afrika, de neergeslagen protesten tegen corruptie in Moskou, de onschuldige doden in Mosul - en wat lees ik als kop boven het hoofdartikel op de voorpagina in Trouw? 'Vertrek Blind tekent crisis binnen Oranje'. Altijd gedacht dat ik geabonneerd was op een kwaliteitskrant', stelt een lezer uit Haren.
Dit waren slechts enkele van de kritische reacties die wij maandag en dinsdag kregen naar aanleiding van de opening over het ontslag van de bondscoach. Die reacties - laat ik het toegeven - had ik min of meer ingecalculeerd toen we zondag besloten de malaise binnen Oranje tot opening te verheffen. Een jaar geleden openden we op Goede Vrijdag met het overlijden van Johan Cruijff, 'een icoon van een generatie'. Dat schoot menig lezer in het verkeerde keelgat. Vooral door de bekentenis van redacteur en columnist Stijn Fens die in Cruijff, net als in Jezus Christus, een verlosser ontwaarde 'die ons de weg naar het beloofde voetballand leidde'. Iets minder felle maar wel kritische reacties kregen we halverwege vorig jaar toen de toenmalige sportredacteur Rob Velthuis op de voorpagina de tegenvallende prestaties van Nederlandse olympiërs in het Braziliaanse Rio analyseerde.
Sporadisch
In een jaar tijd, waarin we naar schatting 300 keer onze voorpagina's openden met berichten over oorlogen, verkiezingen, politieke crises, presidenten, natuurrampen, extremisme, aanslagen, noem maar op, kwamen we enkele malen met een sportonderwerp. We weten namelijk dat veel lezers niet van verslaggeving over sport houden, daarom doen we dit sporadisch.
Veel lezers associëren topsport met verdwazing en verspilling, het dienen van de mammon, zoals ik van huis uit meekreeg, met een lege wereld waarin het uiteindelijk alleen maar over geld gaat, veel geld. Die Danny Blind is 'een van de halfgoden uit de voetbalwereld', typeerde de lezer uit Nootdorp.
Ook al sport ik zelf graag, sport hoort wat mij betreft vooral thuis op onze sportpagina's. Als we dan toch een sportonderwerp prominent brengen, is er meer aan de hand. Net als het koningshuis is sport een van de verbindende elementen in onze samenleving, mensen kunnen er hun identiteit aan ontlenen. Bij overwinningen kunnen we trots zijn. Verlies, crises en malaise in de sport kunnen ons evenzeer raken. Dus als wij, op momenten die op één hand te tellen zijn, onze voorpagina vrijmaken voor een sportverhaal, dan gaat het over meer dan alleen de nederlaag of de bestuurlijke crisis. Dan overstijgt het nieuws de feitelijke gebeurtenis.
Maar we doen dat wel met mate.
