Sloterdijk: VS schurkenstaat
BERLIJN - Door elke deelname aan een oorlog tegen Irak uit te sluiten, heeft bondskanselier Schröder ,,als enige onder de Europese staatsmannen'' recht gedaan aan het feit dat Europa andere belangen heeft dan Amerika. De aantijging dat Schröder dat alleen deed om met onderhuids anti-Amerikanisme stemmen te trekken, toont aan hoe tegenwoordig achter elke mening een stiekeme en onderhuidse diepte wordt gezocht, in plaats van het gewoon als mening te zien.
Dat schrijft de Duitse filosoof Peter Sloterdijk in de Frankfurter Rundschau. Onlangs noemde Sloterdijk Schröders koers al een teken dat Duitsland volwassen is geworden: het land dat vroeger steeds wilde bewijzen een democratie te zijn geworden, is kennelijk teruggekeerd ,,in de gemeenschap van niet-neurotische samenlevingen''.
De VS en Israël daarentegen noemde Sloterdijk in dat verband 'schurkenstaten' (rogue states), een term waarmee president Bush gewoonlijk Irak, Iran en Noord-Korea aanduidt. ,,In de biologie staat 'rogue' voor het (...) solitaire dier, dat los van de kudde de rimboe afstruint. De beide 'rogue states' van de huidige wereldpolitiek zijn, zo bezien, de VS en Israël, die elke vorm van gebondenheid aan de internationale statengemeenschap afwijzen'', zo zei Sloterdijk.
Bij alle ophef die Schröder met zijn eigen weg, maar ook Sloterdijk met deze uitspraken, heeft uitgelokt, valt het de filosoof nu op dat achter elke mening tegenwoordig een stiekeme, verdrongen 'eigenlijke mening' wordt verondersteld. Als Schröder wat van het Duits-Amerikaans porselein aan stukken slaat omdat Europa inzake Irak nu eenmaal andere belangen heeft dan Amerika, wordt prompt gesuggereerd dat achter die mening van Schröder anti-Amerikanisme schuilgaat. ,,Daar kropen, als men de gediplomeerde analitici van de Duitse ziel moet geloven, miljoenen kleine meningsreptielen uit hun holen en krioelden een paar minuten zonder schaamte in de zon''.
Zo zijn we aanbeland in een ,,tijdperk van correctheid'', in een ,,cultuur van de aangescherpte verdenking'', waarin meningen worden gewantrouwd. Sloterdijk noemt dit een van de opmerkelijkste mutaties van de huidige politieke cultuur, en waarschuwt dat we straks nog met weemoed zullen terugdenken aan de tijd dat mensen zorgeloos hun mening konden zeggen, omdat meningen nog niet golden als ,,uit holen kruipend waar ze op de loer hebben gelegen''.
Wie niet zwartwit denkt,,kan erop rekenen door de veldpredikers op hun zwarte lijsten te worden gezet'', waarschuwt hij.
