Schouten / Weg met die hand!

Ik probeer me een situatie voor te stellen. Nadat hij van een lange reis terugkomt? Welnee, dan omhels je hem. Nadat hij is weggelopen en na vijf jaar weer terugkeert? Lijkt me niet, dan kijk je hem zwijgend en vorsend aan. Ik zou kortom graag eens vernemen wanneer vrouwen hun mannen een hand geven. Of zou ze bedoelen: hand in hand lopen? Volgens de lerares is het trouwens ook helemaal niet nodig om op school mannen een hand te geven. Daar zou ze eerlijk gezegd wel eens een punt kunnen hebben. Ik neem in elk geval niet aan dat leraren elkaar iedere dag in de lerarenkamer een hand toesteken, en ook herinner ik mij niet dat wij als leerlingen dagelijks een hand kregen van onze leraren en leraressen. Mensen die veel met elkaar omgaan geven dat soort formaliteiten nu eenmaal op. Alleen ouderavonden lijken me typisch gelegenheden om een hand te geven, maar je kunt het natuurlijk vermijden door op een afstandje te blijven en met weidse, vriendelijke gebaren te zeggen ’Gaat u zitten’. Gek vind ik haar argument dat je op school toch bijna geen handen schudt intussen wel. Het gaat haar immers om het principe, niet om de praktijk. En als je op school toch nooit iemand een hand geeft waarom zou je dan zeggen dat je dat voortaan niet meer van plan bent. Ik neem aan dat de lerares in kwestie ook geen leerlingen zoent of met ze naar bed gaat, maar daarvoor heeft ze bij mijn weten ook geen verklaring gegeven. Wie een principebesluit neemt moet dat niet met een praktisch argument motiveren, dat verzwakt je positie. Maar ook de reactie van de school bevreemdt me. Directeur Engbers vindt dat leraren een voorbeeldfunctie hebben en dat leerlingen die het voorbeeld van de handenweigeraarster volgen weleens last kunnen krijgen met solliciteren. Ik had ooit een leraar die, als wij over een proefwerk gebogen zaten, graag uitgebreid in zijn neus peuterde en gapend uit het raam keek naar de buitenwereld waar hij liever had rondgewandeld, maar ontslagen werd hij niet om zijn onpedagogische eigenaardigheden. Handenschudden en niet-neuspeuteren staan nu eenmaal niet op het lesprogramma en je doet er geen eindexamen in. De grote vraag is natuurlijk waar de lerares op vakantie is geweest, dat ze daarna ineens geen handen van vreemde mannen meer wil schudden? In Afghanistan misschien? Of bij een schoonzusje dat ook al jaren abstinent is als het om mannenhanden gaat? Of is ze gewoon thuis, onder leiding van haar echtgenoot, tot het baanbrekende inzicht gekomen? Het is anders wel weer nieuws om niet al te lang van wakker te liggen. Geef mij het smelten van de poolkap maar.