Schouten / Ex-pert Clinton

Je kunt beter ex-kamervoorzitter zijn. Dat geldt trouwens voor alle politieke beroepen. Neem James Baker, voormalig minister van buitenlandse zaken onder George Bush sr. Vonden wij nooit iets, die man, maar nu hij oud, wijs en afgetreden is wordt er opeens naar hem geluisterd. Als voorzitter van de Amerikaanse Irak Studie Groep (wat een lieve naam trouwens, ik moest direct denken aan bijbelstudies) meldde hij dat Amerika het niet goed doet in Irak en kijk eens aan, op zijn oude dag vindt hij gehoor. Ook die andere Amerikaanse minister van buitenlandse zaken, Colin Powell, is helemaal opgebloeid nadat hij de pijp aan Maarten heeft gegeven. Woedt er in Irak een burgeroorlog? Bush beweert van niet want dat komt hem niet goed uit, maar Powell zegt kalmpjes van wel, zonder zich nog iets van z’n vorige werkgever aan te trekken die hem ooit dwong allerlei nonsens voor de vergadering der Verenigde Naties uit te kramen: burgeroorlog, punt uit. Je ziet het ook aan onze nationale ex-politici, Van Agt, Aantjes: van grote afstand en met diepe wijsheid kijken ze neer op het gedoe van hun opvolgers. Ach ja, jongens, we snappen wel dat jullie het nu zus en zo doen, maar uiteindelijk komt het hierop neer... en daarna volgt hun belangeloze wijsheid. Je ziet hoezeer de opluchting dat ze niets meer hoeven zich van hen heeft meester gemaakt. Gisteren trad ex-president Clinton op met zijn klimaatveranderings-speech. U weet wel, die man met die sigaar en dat wat dikkige meisje, met wie hij het niet gedaan had. In zijn tijd lachte de hele wereld zich een kriek terwijl hij zich voor een commissie in alle bochten wrong om zich min of meer schoon te praten. Maar nu Dick Bill allang ex-sekspresident is, straalt het gezag ineens weer goed van hem af. Ineens blijkt hij een ex-pert op het gebied van emissies, energievoorraden, houtkap en andere wereldwijde sores, terwijl hij ook het woord Postcodeloterij tot een goed einde bracht. Het is duidelijk dat zijn abdicatie hem goed heeft gedaan. Hij hield zijn praatje in het ex-koninklijk paleis Soestdijk, voor een gezelschap dat wij vooral bekeken om te zien welke bekenden erbij mochten wezen. Wat dat betreft was het in de eerste plaats een soort galavoorstelling voor bekende Nederlanders die na afloop konden zeggen dat ze een nog bekender wereldburger de hand hadden geschud. Balkenende zat natuurlijk vooraan en ook zag ik in zijn buurt de Rotterdamse burgemeester Ivo Opstelten. Maar meer nog werd ons oog getrokken door wat collega’s exen van de spreker, die kennelijk uitgenodigd waren om het eminence-grise-gevoel te versterken. Zo ontwaarden wij de ex-burgemeester van Amsterdam, Schelto Patijn, die het vast wel eens zal zijn geweest met het gebodene maar er ook allemaal niks meer aan kan doen. En een andere verrassende gast was Ruud Gullit, ex-trainer van Feyenoord. Je zag dat Clinton zich op z’n gemak voelde tussen de exen. Voor we het wisten was hij ook weer weg. En ook dat voelde een beetje aan als ‘ex’.