Opinie
Scheiding van asielzoekers vereist een soort apartheid
Trouw-columnist Sylvain Ephimenco verbaast zich over de door de Tweede Kamer aangenomen motie om kwetsbare vluchtelingen gescheiden op te vangen. "Als het gaat om christenen, hebben we hier met religieuze haat te maken."
"Overwegende, dat er verschillende gedocumenteerde gevallen zijn van asielzoekers die in de (nood)opvanglocaties te maken krijgen met discriminatoire pesterijen en bedreigingen; (...)Verzoekt de regering, daadwerkelijk invulling te geven aan de mogelijkheid van aparte, veilige opvang voor LHBT's, christenen en andere kwetsbare individuen, wanneer blijkt dat hun veiligheid niet gegarandeerd kan worden." Zie hier de tekst van de D66-motie die eergisteren door de Tweede Kamer is aangenomen.
Als je de motie op je hersenschors laat inwerken, kan het niet anders zijn dan dat er een schok ontstaat: er moet een soort van apartheid in de democratische rechtsstaat Nederland worden ingevoerd om een scheiding tussen bewoners van opvangcentra te realiseren. Een soort virtuele muur tussen bedreigers en bedreigden: moslims aan de ene kant, LHBT's en christenen aan de andere kant. Hoe kort door de bocht ook, zou je het pesten van homo's en lesbo's aan een 'culturele kloof' kunnen linken. Je kunt ook oprecht hopen dat met behulp van intensieve 'heropvoedingcursussen' in azc's een deel van die kloof zal worden gedempt.
Maar als het gaat om christenen, hebben we hier met religieuze haat te maken. Christenen, veelal afkomstig uit Syrië, zijn niet alleen vanwege de oorlog gevlucht maar ook omdat ze door hun 'liefde voor Christus', zoals ze zelf zeggen, door (orthodoxe) moslims werden vervolgd. Ze zagen hun kerken, winkels of huizen in vlammen opgaan en soms een kennis, buur of familielid worden vermoord. Ze dachten in het overwegend christelijke Nederland eindelijk bescherming te vinden maar worden nu opnieuw bedreigd.
Anders dan voor bedreigde homo's lees en hoor je hierover zo weinig dat je je soms afvraagt of dit wel echt is.
Getuigenissen
Maar in de populaire pers (AD, de Telegraaf) vind je wel getuigenissen. Bijvoorbeeld van de Syrisch-Orthodoxe priester Samoil Dogan en van vicevoorzitter van de Aramese Federatie Johnny Shabo die beiden veel christenen in verscheidene azc bezoeken. Dogan: "Gevlucht voor hun leven worden christelijke asielzoekers in het kamp geïntimideerd en bedreigd. Dan zeggen moslims: 'In Syrië heb ik twee christenen vermoord'. Of: 'Zal ik het hier even afmaken...' Hun kerken in Syrië zijn platgebrand, al hun bezittingen zijn ze afgenomen. En hier in Nederland voelen ze zich nog onveilig, terwijl dit het veiligste land van heel Europa is. In de opvangkampen durven mensen niet eens een kruisje te slaan." Shabo: "Bij al mijn bezoeken aan azc's, krijg ik klachten over bedreigingen en intimidatie. Christenen horen veelvuldig leuzen als 'We hebben helaas ons werk in Syrië niet afgemaakt'."
Ik had gisteren graag niet alleen een bericht maar ook een Trouw-commentaar over de motie en de bedreigde christenen in azc's willen lezen. Maar dat ging voor de zesde keer in zes maanden over Merkel die een 'voorbeeld' zou moeten zijn voor, naar keus, Haagse politiek, Mark Rutte, Franse politici, andere landen en Europese leiders. Iedereen zijn eigen prioriteiten.