Rust voor topspelers creëert onrust

Zeven seizoenen geleden liet de toenmalige coach van de Boston Celtics zijn drie topspelers (Garnett, Allen en Pierce) de laatste zeven wedstrijden van het seizoen 'zitten'.

Zitten als in 'niet spelen'. Niet omdat de heren geblesseerd waren, maar vooral om ze vers te houden voor de naderende play-offs. Niemand reageerde heftig, van competitievervalsing werd niet gesproken, de actie van coach Doc Rivers leek een geniale zet te zijn.

Afgelopen weekend liet Adam Silver, president van de National Basketball Association - NBA - een missive uitgaan bij alle dertig organisaties binnen de organisatie, dat het 'laten rusten' van topspelers een halt moet worden toegeroepen. Silver schaarde zich moeiteloos in de rij van meningvormers die stelden dat het grote publiek in de USA recht had op de toppers, dat men voor duur geld kaartjes gekocht had en dat in vele stadions de laatste weken ontevreden klanten rondliepen.

De actie van weleer in Boston heeft op vrij grote schaal navolging gekregen en ploegen die al weken zeker zijn van de play-offs (start in de tweede week van april) laten nu, gedoseerd, dat weer wel, hun sterspelers aan de kant.

Silver liet ook weten dat de contracten die zijn NBA met de diverse televisiemaatschappijen had gesloten onder meer inhielden dat de teams op de sterkst mogelijke manier in het veld gerepresenteerd dienden te worden en hij meldde daarbij dat ook uit de hoek van de televisieclubs (TNT, TSN, ESPN, Fox, ABC) gemor te horen was. Wedstrijden zonder vedetten als LeBron James, Stephen Curry en James Harden trokken (meetbaar) minder kijkers en de televisiebazen waren bang (advertentie)geld te zullen verliezen als deze handelingen een trend zouden worden in de laatste weken van de competitie.

Afgelopen maandag deelde Cleveland-coach Tyronne Lue mee dat hij komend weekeinde waarschijnlijk drie toppers op de bank zal laten - en wellicht zelfs thuis - omdat ook het vele reizen vermoeiend is voor zijn ploeg, waarvan de spelers gemiddeld 30 jaar en drie maanden oud zijn.

Lue maakte daarmee geen vrienden, terwijl zijn topspeler James zei: "Alles wat de coach voorstelt, doen we. Hij weet wat goed voor ons is."

Daarmee duikt James voor het probleem weg, hij zou een sterker standpunt kunnen innemen. Terwijl ook bij de Golden State Warriors om de beurt wordt gerust en bij de San Antonio Spurs ruim van tevoren wordt aangegeven welke spelers een week later niet in het veld zullen komen, probeert Silver de rijen gesloten te krijgen.

Hij begrijpt dat het vele reizen zeker voor de oudere topspelers zijn tol eist, hij wil zelfs wel meedenken over een systeem waarin in de maanden februari en maart ruimte is om te rusten. Tezelfdertijd heeft hij het grote (betalende) publiek en de televisiewereld tegen zich.

Slimme coaches plannen hun rustspelers bij wedstrijden tegen zwakkere ploegen of tijdens drie uitwedstrijden op rij en zijn zo verstandig hun hand niet te overspelen. Maar nu coach Tyronne Lue, die zijn ploeg ineens hevig ziet klungelen en verliezen, heeft aangekondigd het drietal James-Irving-Love op de bank te houden, wordt de stormbal gehesen op Fifth Avenue, waar Adam Silver met de NBA huist.

Contractueel kan de leiding van de NBA nog niets inbrengen tegen de golf van rustende spelers, maar Silver doet vooral een beroep op de morele achtergronden van dit alles.

In dezen geldt deze hoofdregel: als een doorsnee Amerikaans gezin van vier personen naar een NBA-wedstrijd gaat om daar de sterren te zien spelen, en daar inclusief alles een bedrag van rond de 500 dollar voor moet betalen, dan hebben ze er recht op om die topspelers in actie te zien.

Het feit dat sommige organisaties hun topspelers zelfs thuislaten, wordt door het publiek ook verketterd. Zo heb je zelfs geen kans om handtekeningen te vragen aan je helden, iets waar je je al weken op verheugd had.

Silver heeft aangekondigd snel met voorstellen te komen om deze heikele kwestie op te lossen. De topteams die zich nu opmaken voor de play-offs zijn op genuanceerde wijze bezig buiten de lijntjes te kleuren. Lichte blessures en kleine pijntjes worden direct aangegrepen om spelers aan de kant te houden, maar bestudering van wie waar en waarom een of twee wedstrijden niet speelt, leert dat er een keurige, van tevoren bedachte selectie in dat alles is aan te treffen.

Veel topcoaches zwijgen nu of stellen dat het hun opdracht is zover mogelijk in de play-offs te geraken. Winst in juni is het hoogst haalbare en daartoe zijn alle trucs gepermitteerd, zeggen ze fluisterend.

Het wachten is op een decreet van de grote baas Silver. En passeert zo'n oekaze dan ook het (machtige) NBA-spelersvakverbond. Met andere woorden heeft een topsporter soms geen recht op een extra rustdag? En is dit alles niet een teken des tijds?

undefined