Romacultuur maakt slachtoffers
Onder Roma zijn niet alleen veel slachtoffers van mensenhandel vanwege armoede, maar ook vanwege de interne leefregels en morele codes van hun gemeenschap. Dat concludeert een onderzoek van Universiteit Utrecht in samenwerking met de Landelijke Eenheid van de Nationale Politie.
Volgens onderzoekster Annemiek Dul worden kinderen al van jongs af aan geacht bij te dragen aan het inkomen van de familie, en moeten vrouwen zich volledig ondergeschikt maken aan de ambities van hun man. Daardoor is het voor kinderen heel normaal om te bedelen of te stelen - waarbij ze alle inkomsten afstaan - en hebben jonge vrouwen geen eigen keuze als het gaat om werk in de prostitutie.
Dul omschrijft de cultuur van de Roma als collectivistisch en gesloten. In veel onderzoek naar de oorzaken van crimineel gedrag blijven volgens haar specifieke culturele factoren zoals deze onbesproken, onder meer vanwege angst van discriminatie te worden beschuldigd. Maar volgens Dul is het noodzakelijk open te zijn over culturele factoren achter mensenhandel en andere vormen van criminaliteit, omdat deze anders niet goed aangepakt kunnen worden. De onderzoekster baseerde haar conclusies op interviews met experts en met slachtoffers van mensenhandel uit de Oost-Europese Romagemeenschap. Ze geeft inmiddels cursussen aan politie en marechaussee over het onderwerp.
Prostitutie
Het Coördinatiecentrum Mensenhandel, dat voor Nederland alle vermoedelijke slachtoffers van mensenhandel registreert, noteert al jaren grote aantallen slachtoffers uit landen als Hongarije, Bulgarije en Roemenië. Vorig jaar waren dat er 630. De instantie schat dat 40 tot 80 procent van hen een Roma-achtergrond heeft en dat zij vrijwel allemaal aan het werk zijn gezet in de prostitutie in Nederland.
Vandaag is de Europese Dag tegen Mensenhandel. In het kader daarvan wordt in Rotterdam een fototentoonstelling geopend waarin alledaags uitziende gebouwen in Parijs zijn vastgelegd waar mensenhandel bleek plaats te vinden.
In veel onderzoek naar de oorzaken van crimineel gedrag blijven specifieke culturele factoren onbesproken, onder meer vanwege angst van discriminatie te worden beschuldigd.