Renswoude wil opnieuw referendum over fusie
De kleine plattelandsgemeente Renswoude probeert een gedwongen fusie af te wenden. Maar provincies en buurgemeenten lijken vastbesloten de plannen door te drukken.
Het gaat er gemoedelijk aan toe op de raadsvergadering in Renswoude. Een pleidooi over de woonvisie 2020 wordt even onderbroken door burgemeester Schorer die een vlieg doodslaat. Zonder al te veel gesteggel wordt vervolgens de Zomernota aangenomen, met op het voorblad een gezellig geel zonnetje.
Maar bij het volgende onderwerp pakken donkere wolken zich samen boven de elf raadsleden. Buurgemeenten Woudenberg en Scherpenzeel hebben een procedure aangespannen bij de provincies Utrecht en Gelderland. Ze willen graag fuseren, met het kleinere Renswoude (4500 inwoners) erbij.
Ze zijn vastbesloten, bleek deze week op de raadsvergadering van Scherpenzeel. Daar was het iets minder gemoedelijk dan in Renswoude. De raad stuurde het college weg. Belangrijkste reden: een van de wethouders steunt de fusie niet, en de raad wil juist één vuist maken.
De lobby is succesvol. Onlangs besloot de ’Interprovinciale commissie’ (IPC) van Utrecht en Gelderland door te gaan met de plannen voor herindeling. Zeer tegen de zin van Renswoude, dat zich klemgezet voelt in een machtsspel waar het geen invloed op kan uitoefenen. Vorig jaar sprak in een referendum 98 procent van de bevolking zich uit voor zelfstandigheid. Maar de IPC besloot dat er alles bij elkaar toch genoeg draagvlak is voor een fusie.
Renswoude bestrijdt ook dat de gemeente te klein is om te kunnen voortbestaan. „Wij komen goed uit alle bestuurskrachtmetingen. Dus die noodzaak bestaat ook niet”, vertelt burgemeester Schorer. Als er dan toch een fusie nodig is, dan liever geen halfslachtige, vindt hij. Deze fusie levert namelijk nog steeds een relatief kleine gemeente op. Nog meer ziet hij in het ’Ten Boer’-model, waarbij de gemeente politiek zelfstandig blijft, maar de dienstverlening uitbesteedt aan een grotere buurgemeente.
Renswoude heeft onlangs een aantal bestuurskundigen opdracht gegeven om zulke varianten op een rijtje te zetten. Zij concludeerden dat de huidige fusieplannen niet de meest voor de hand liggende zijn. Maar wethouders van Scherpenzeel en Woudenberg weigerden de onderzoekers te woord te staan, en de IPC heeft het onderzoek niet meegenomen in haar laatste nota.
De raad legt zich neer bij de realiteit en besluit om in het najaar een nieuw referendum te houden, met als opties het model ’Ten Boer’ en een echte fusie. Niemand durft te voorspellen of de uitslag deze keer wel tot de IPC door zal dringen, en of de burgers zich nog eens zo massaal laten optrommelen.
