Psycholoog helpt kind niet meer door administratieve rompslomp
Voor veel psychologen is het niet langer werkbaar jongeren te behandelen. Ze stappen over naar volwassenen.
Veel zelfstandige psychologen en psychotherapeuten behandelen geen kinderen meer of willen daarmee stoppen. Dit blijkt uit onderzoek van de belangenvereniging LVVP.
Belangrijkste redenen om af te bouwen zijn de moeizame onderhandelingen met gemeenten, de administratielast en de lage vergoedingen. Elke gemeente heeft weer verschillende eisen en aanbestedingsprocedures, zegt de LVVP. "Voor eenmansbedrijven is dat niet werkbaar."
Beperkte keuzevrijheid
De landelijke vereniging heeft zo'n drieduizend leden. De helft heeft op de enquête gereageerd. Een groot deel (35 procent van de leden) stopte al met behandelen van kinderen voordat de jeugdzorg in 2015 overging van het Rijk naar de 388 gemeenten. Daarna hield nog eens 10 procent er mee op. Van de leden die momenteel nog jeugdigen tot achttien jaar behandelen, stopt 8 procent zeker en overweegt nog eens 24 procent dat te gaan doen. Dit beperkt niet alleen het aanbod, maar ook de keuzevrijheid, zegt de LVVP.
In totaal telt Nederland iets meer dan 14.000 gezondheidszorgpsychologen. Het gros werkt voor grotere instellingen in de geestelijke gezondheidszorg. Die kunnen volgens LVVP-directeur Dick Nieuwpoort veel makkelijker voldoen aan ingewikkelde procedures.
Alarm
In juni van dit jaar sloegen kinder- en jeugdpsychiaters al alarm over 'afbraak' van de specialistische zorg. Ook zij stappen vaker over op volwassenenzorg. Die behandelingen worden vergoed via zorgverzekeraars. Zowel psychologen als psychiaters geven aan dat wijkteams problemen te vaak in een breed verband proberen op te lossen.
Nieuwpoort hoort van gemeenten dat er voldoende zorg is ingekocht en dat er dus aan de zorgplicht wordt voldaan. "Maar wijkteams richten zich op het hele gezin, op een werkloze vader, op opvoedhulp. Soms is er sprake van een persoonlijkheidsstoornis bij een kind, dan is gewoon snel een specialist nodig." Zijn leden zeggen dat ze patiënten geregeld te laat krijgen doorverwezen.
Een ander gevolg is dat mensen die het kunnen betalen buiten de gemeente psychische hulp zoeken voor hun kind. Van de door de LVVP ondervraagde psychologen geeft 41 procent aan dat er steeds vaker sprake is van zelfbetalers. Dat kan in de honderden euro's lopen.
Staatssecretaris Martin van Rijn van volksgezondheid heeft voor de zomer al aangegeven dat hij de administratieve lasten wil verminderen door standaardcontracten af te dwingen. De Vereniging van Nederlandse Gemeenten en zorgaanbieders hebben nu drie uitvoeringsvarianten opgesteld. Nieuwpoort verwacht daar weinig van. "Die contracten zijn erg abstract, daar kun je nog alle kanten mee uit. Ruim 60 procent van onze leden weet nu nog niet hoe de gemeenten in hun regio de inkopen voor 2018 gaan regelen."
