Prentenboek: Wonen in een baard

Achter de misschien net iets te lollige Nederlandse titel van dit Britse prentenboek, schuilt een geestig verhaal met een subtiele ecologische boodschap. Het is volgens tamelijk klassieke prentenboekwetten geschreven, met effectieve herhalingen in zowel gebeurtenissen als tekst.

Herman de houthakker woont in een blokhut in het bos, heeft ‘grote, brede schouders en een nog grotere borstelige baard’ en een bijl die HAK- HAKKERDE-HAK doet – veel kleuters houden van dat soort uitgeschreven klanken. Als hij het hele bos omgekapt heeft, staat er een boze, dakloos geworden vogel voor de deur. Herman biedt hem aan dat hij in zijn baard mag komen wonen. Later trekken daar ook nog een gedupeerd stekelvarken én een bever in en door hun aanwezigheid kan de houthakker nauwelijks nog functioneren. Hij beseft dat hij de dieren iets verschuldigd is, scheert zijn baard af, zodat ze er in kunnen blijven wonen en plant de vallei vol nieuwe bomen.

Dat het boek tóch niet te boodschapperig aanvoelt, komt door dat absurde gegeven van die baard als onderkomen én doordat Beedie de lezer zelf laat bedenken waarom Herman nieuwe bomen plant. De gestileerde computerillustraties in een mooi, zacht palet ogen als een animatiefilm op papier.

Duncan Beedie
Eigen baard is goud waard
Vert. Denise Bos
Flamingo; 34 blz. € 12,99. Vanaf 4 jaar