Peter Blangé weg als bondscoach volleyballers

amsterdam – Wat zou meer tijd hebben gevergd: de beslissing van de volleybalbond om met bondscoach Peter Blangé te breken of de opstelling van het mierzoete persbericht over dat besluit? Taalanalytici moeten later nog maar eens een studie wijden aan de interpretatie van het epistel dat overdadige sporen van de vredige kerstgedachte lijkt te bevatten.

Hoe dan ook, het niet te ontkennen feit ligt er. Blangé en de Nevobo zijn uit elkaar. De breuk dreigde al sinds half september toen Nederland zich tegen Estland blameerde. Het gevolg was dat Oranje zich voor het eerst sinds 1983 niet voor het EK wist te plaatsen. Eerder al miste Nederland de kwalificatie voor het WK van 2010.

Het persbericht begint met de woorden ’in goed overleg’. Het besluit wordt als ’gezamenlijk’ gepresenteerd. Met voorbijgaan aan de déconfiture bij de laatste kwalificaties noemt de bekendmaking slechts één – verdienstelijk – feit: de overwinning afgelopen zomer in en op Brazilië. Dat was zeker een spectaculaire 3-0 overwinning, maar dat de ploeg een dag later met 3-1 ten onder ging, verzwijgt het pamflet.

Nu valt de milde toon van het persbericht wel te begrijpen. Voor alle partijen is de beslissing pijnlijk. Blangé is recordinternational, een man met een enorm charisma en dito gezag. Zijn komst in 2006 als bondscoach leek een gouden greep. Kille cijfers wijzen echter uit dat het met de ploeg onder Blangé’s bewind alleen maar achteruit is gegaan.

De Nevobo wil zijn boegbeeld, aanvoerder van de olympisch kampioen van 1996, duidelijk niet beschadigen. Blangé is een sportman die in diepe dalen eerder een uitdaging ziet om hogerop te geraken, en past ervoor op te geven. Hij meldde al in september zich op zijn positie te beraden en nam daar ruim de tijd voor.

De Nevobo wachtte af, maar maakte onderwijl wel een nieuwe toekomstvisie bekend. Die was, kort gezegd, zich richten op het EK van 2013 en daarna instromen in de olympische cyclus van 2016.

Blangé liet doorschemeren dit beleid onaanvaardbaar te vinden. Hij wist zich gesteund door de selectiespelers die zich een afgeschreven generatie voelen en dat aan de bond meldden. Zij kregen steun van de voormalige bondscoaches Joop Alberda en Toon Gerbrands.

Bert Goedkoop, een andere voorloper van Blangé en nu technisch directeur van de bond, is stimulator van het nieuwe beleid. „Het potentieel van de nationale selectie en talententeams is groot. Een goed doordacht, volwaardig maar wel realistisch en gedragen programma zal het mannenvolleybal weer op de plek terugbrengen waar het hoort: de wereldtop”, schrijft hij in het persbericht. Impliciet is dit een veroordeling van Blangé’s visie. Goedkoop en Blangé zijn dan ook geen dikke vrinden.

De ophef, die was ontstaan over een gebrek aan communicatie met de spelers, wordt in het persbericht krachtdadig getackeld: „Vanwege de zorgvuldigheid heeft de Nevobo ervoor gekozen om ruim de tijd te nemen om met de spelers, bondscoach en het begeleidingsteam te overleggen.” Ah, zo zat het dus.

Blangé zelf hoedt zich ervoor om zich heen te trappen. Hij toont zich een heer: „Ik ben er trots op dat ik heb kunnen en mogen bijdragen aan de ontwikkeling die het nationaal team en de spelers hebben doorgemaakt. Ik voel me echter ook medeverantwoordelijk voor het uitblijven van voldoende resultaat.”

Het persbericht rept ten slotte over de toekomst van de ex-bondscoach en ook dat gebeurt in bewoordingen die bijna suggereren dat de partijen feestelijk uiteengegaan zijn:

„We hebben kunnen afspreken dat dit gezamenlijk besluit geen definitief afscheid betekent. Het respect voor de speler en bondscoach Peter Blangé en zijn betekenis voor het Nederlands volleybal is bijzonder groot.”

Maar kennelijk niet groot genoeg om als bondscoach in functie te kunnen blijven.