Pedofielen zijn geen monsters

Alweer jaren geleden leidde hij het jeugdwerk in conferenties waaraan ik meewerkte. Evenals veel andere kinderen, waren die van mij weg van hem. Mijn oudste dochter woont nu in Cambodja en zal hem mogelijk, in overleg met zijn bisschop, in de gevangenis opzoeken.

Pedofilie roept weerzin en terechte verontwaardiging op. De combinatie van een ontluikende seksualiteit met een volwassene die daarvoor betaalt is voor een kind heel verwarrend. In je kwetsbare naaktheid word je een object. Legio zijn de voorbeelden van mensen die daardoor op latere leeftijd ernstig in de knoop zijn geraakt.

Nico S. is pastor van de oud-katholieke kerk. Uit eigen beweging vertelde hij de bisschop dat hij een voorkeur heeft voor minderjarige jongens. Hij werd verplicht deskundige hulp te zoeken, vertrouwenspersonen begeleidden hem en er werd op toegezien dat hij nooit alleen met kinderen werkte. Voor zover bekend is hij in zijn pastorale werk niet over de schreef gegaan.

Toch is er kritiek op de kerk die hem een kans gaf. Zou dat komen omdat we leven in de bubbel van een volmaaktheidsideaal, zodat mensen al snel de grond in worden geboord als ze iets verkeerd doen? Artsen, leraren, geestelijken en politici weten daar alles van. Maar elk mens, zonder uitzondering, maakt fouten. Dat is de nuchtere visie van het christendom.

Een andere belangrijke christelijke overtuiging is dat we uit genade leven. Elk mens mag een kans krijgen. Die gaf de kerk aan Nico S. - een moedig besluit dat nu teleurstellend is uitgepakt. Maar het zou laf en kleinburgerlijk geweest zijn om hem uit angst voor een mogelijk risico bij voorbaat uit te sluiten. Dan ben je meer met jezelf dan met de ander bezig. Dat is de kerk onwaardig. Jezus maakte een tollenaar en zelfs een terrorist (Simon de Zeloot) tot zijn medewerkers.

Verzacht door genade

Het recht moet zijn loop hebben, hopelijk justice tempered by mercy (recht verzacht door genade) zoals Shakespeare het noemt. Maar in gevangenissen staan pedofielen onderaan de rangorde en die in Cambodja zijn berucht. Naast straf hoort bij boetedoening dat er omgezien wordt naar de kinderen die hij voor zijn filmpjes heeft gebruikt.

In het jongerenwerk heeft Nico S. veel betekend en als Schipholpastor stond hij onder meer de nabestaanden van de MH17-ramp bij. Pedofielen zijn geen monsters maar medemensen die door hun geaardheid zijn opgezadeld met een razend moeilijke opdracht.

Seksualiteit is een diepe oerkracht, normaal soms al ingewikkeld genoeg. Die definieert mede onze relaties en wie we zijn. Maar als pedofiel mag en kan je er niks mee, nu niet en nooit. Je moet je gevoelens onderdrukken waardoor ze je echter langs een achterdeur kunnen overvallen. Beter is ze te sublimeren wat echter veel wijsheid en discipline vraagt. Dan dragen ze bij aan de kwaliteit van je leven, en dat van anderen. Maar hiervoor krijgen pedofielen bar weinig steun en begrip van hun omgeving. Soms worden ze hun eigen wijk uitgejaagd.

Kinderen moeten beschermd worden, dat staat buiten kijf. Maar hoe gaan wij om met de pedofiele naaste? Helpen we hem in zijn moeilijke uitdaging of maken we diens lot alleen maar zwaarder?

Weerzin tegen pedofielen is begrijpelijk, maar dan wel tempered by mercy.