Paus staat open voor bezoek aan Nederland

"De deur is niet gesloten, het is niet onmogelijk. En nu Nederland een Argentijnse koningin heeft, wie weet", antwoordt de paus op de vraag of hij in zou gaan op een uitnodiging om naar Nederland te komen.

Armoede en uitsluiting
In het vraaggesprek vertelt de paus over zijn jeugd in Argentinië en zijn inzet voor armen en vluchtelingen. "Ik herinner me nog goed de vrouw die drie keer per week bij ons thuis kwam om mijn moeder te helpen. Ze hielp bijvoorbeeld met de was. Zij had zelf twee kinderen en de familie was Italiaans, ze kwamen uit Sicilië en hadden daar de oorlog meegemaakt. Ze waren heel arm, maar het waren zulke goede mensen. Die vrouw ben ik nooit vergeten. Ik was getroffen door haar armoede."

Franciscus wijst erop dat Jezus als arme dakloze ter wereld is gekomen en dat de kerk zich moet blijven inzetten tegen armoede en uitsluiting. Ieder mens heeft recht op een dak boven zijn hoofd, zegt Franciscus. Dat mensen af en toe moe lijken te worden van zijn pleidooien voor de bestrijding van armoede en onrecht, en hem daarom zelfs als communist afschilderen, deert hem niet, vertelt de paus. "Ik weet dat dit gevoel bestaat, maar ik ben er niet bang voor. Ik moet de waarheid blijven verkondigen en uitleggen hoe de dingen in elkaar zitten."

Valkuilen
De paus schetst in het gesprek de valkuilen waarmee de kerk te maken krijgt als ze over armoede en uitsluiting spreekt. Gelovigen moeten wel het goede voorbeeld geven: "Je kunt niet over armoede en daklozen praten en tegelijkertijd het leven van een farao leiden." De kerk moet helder en transparant zijn als het om haar financiële huishouding gaat, bepleit de paus. "De verleiding van corruptie is altijd aanwezig, zowel in de politiek als in de kerk."

Het interview met Franciscus verschijnt vrijdag in het Utrechtse Straatnieuws en wordt bovendien gepubliceerd in daklozenkranten wereldwijd.

Het gesprek vond vorige week plaats in Casa Santa Marta, het woonverblijf van de paus, midden in Vaticaanstad. Dat de paus daar is gaan wonen en niet, zoals gebruikelijk, in het Apostolisch Paleis, was om "mentale redenen", vertelt Franciscus. "Hier ontmoet ik mensen, groet ze, en dat zorgt ervoor dat deze gouden kooi voor mij wat minder een kooi is. Maar ik mis de straat."

Franciscus vertelt dat hij zich heeft verzoend met het feit dat hij ruim tweeënhalf jaar geleden tot paus werd gekozen. "Het is me overkomen en ik had het niet verwacht. Ik heb nooit mijn rust verloren, dankzij de genade van God. Ik denk niet zoveel aan het feit dat ik beroemd ben. Ik zeg tegen mezelf: Nu heb je een belangrijke baan, maar over tien jaar kent niemand je meer." Bij die laatste opmerking barstte de paus in schaterlachen uit. Hij bevestigt in het gesprek dat, nu hij eenmaal paus is, hij zijn werk zo goed mogelijk wil doen, tot hij er niet meer toe in staat is.

Na vele jaren lukte het religieredacteur en Vaticaanwatcher Stijn Fens om de paus te interviewen. Lees hier hoe het gesprek tot stand kwam.