Pastasaus

29% groenten (knolselderij, prei, gebakken ui, paprika, wortel, groene kool, witte kool), 15% kruiden en specerijen (paprika, witte peper, oregano, nootmuskaat, kurkuma, thijm, basilicum), plantaardig bouillonpoeder (gehydrolyseerd soja-eiwit, zout, glucosestroop, plantaardige olie en vet), zout, suiker, lupine, tomatenpoeder, smaakversterker E621, tarwebloem, maltodextrine, citroenzuur, kleurstof (bietenrood).

Nodig voor 4 personen:

200 g rundergehakt, 75 g spekjes, 1 ui, 1 worteltje, 1 stengel bleekselderij, 2 knoflooktenen, 1 blik gepelde tomaten, 1 eetl tomatenpuree, 100 ml rode/witte wijn, 2 takjes tijm, 1 takje rozemarijn, 1 laurierblad, scheutje olijfolie, zout en peper

Als er íets makkelijk is, dan is het de Italiaanse keuken. Pasta, tomaat, kaas. Husselen en klaar is Kees. Toch? Daar denken Italianen zelf heel anders over. Die kunnen juist ongelofelijk moeilijk doen over eten. Neem nou spaghetti bolognese. Dat kennen ze niet in Bologna. Bolognesesaus (ragù) eet je nimmer bij spaghetti, maar bij tagliatelle; lintpasta op basis van eieren dus. En er gaat slechts een pietsje tomaat doorheen, want het is vooral een vleessaus. Van Toscaanse Anna leerde ik afgelopen zomer ook een ragù maken, maar dan juist weer bomvol tomaat, in Toscaanse bolognesesaus mag dat kennelijk weer wel. Maar zodra je deze saus met vellen deeg en bechamelsaus in de oven zet heet dat géén lasagne, maar ’pasta al forno’, want lasagne, dat is alleen met tomatensaus en mozzarella. Pff, het luistert allemaal erg nauw, zoals u ziet. Daarom maken we vandaag iets wat ik maar pastasaus noem, dan trappen we nergens op lange tenen.

De universele basis voor zo’n beetje elke Italiaanse saus is een fijngehakt en zachtgefruit trio van ui, wortel en bleekselderij. Dat vinden wij Hollanders al snel teveel gedoe, dus wij gooien liever een zakje kruidenmix door het gehakt. Maar dat haalt het toch echt niet bij de weldadig diepe smaak van een zelfgemaakte saus. Veel maakwerk is het niet, maar reken wel op suddertijd.

Hak ui, wortel, bleekselderij en knoflook heel fijn. Verhit een scheut olijfolie in een braadpan en fruit daarin de ui tegelijk met de spekjes zachtjes vijf minuten. Voeg de knoflook, selderij en wortel toe en laat op iets hoger vuur al omscheppend even meefruiten. Doe het gehakt erbij en bak op hoog vuur al omscheppend rul en bruin. Blus af met de wijn. Haal de staafmixer even kort door het blik tomaten en giet het geheel in de pan. Roer de tomatenpuree erdoor. Ris de blaadjes tijm en rozemarijn van de takjes, hak grof. Voeg toe, samen met laurier en flink zout en peper. Laat de saus zonder deksel op laag vuur fijn pruttelen tot het een mooi geheel is geworden. Minstens een uur, maar nog liever twee.

Groente fijnhakken gaat razendsnel in de keukenmachine of (het bakje van de ) de staafmixer.

Hoe langer de saus opstaat, hoe lekkerder hij wordt. De volgende dag is hij trouwens nóg beter van smaak.

Maak meteen de dubbele hoeveelheid en zet de rest in handige porties in de vriezer.

Zonder deksel want dan kan het vocht verdampen en ontstaat een mooi gebonden saus.

Door de tomaten even te pureren worden ze alvast glad. De structuur in de saus moet namelijk van het vlees komen.

Tomatenpuree zorgt voor een fraai rode kleur.

Geen verse tijm/rozemarijn? Gedroogde mag ook, 1 eetlepel van elk. Of 2 lepels Provençaalse kruiden.