Oss tast in het duister over serie autobranden
Oss wordt geteisterd door incidenten, waarbij vooral de autobranden opvallen. Slecht voor de gemoedsrust, want de slachtoffers lijken willekeurig gekozen.
Een grote zwarte vlek op de straatstenen markeert de plek van de negentiende Osse autobrand van dit jaar. Lies Reuvers (64) wordt er droevig van. Hier stond zaterdagavond nog haar Citroën C1, pal onder een lantaarnpaal nog wel. Maar ook pal langs een paadje waarlangs de dader vermoedelijk snel weg kon komen. Wie degene is die haar auto in brand stak, en waarom? Wist Reuvers het maar. Dan kon ze ook het idee opzij zetten dat de actie specifiek tegen haar was gericht.
De politie tast voorlopig in het duister, zoals ze al ruim twee maanden doet. Achttien auto-eigenaren gingen mevrouw Reuvers al voor als slachtoffer. Ossenaren weten het zeker: er is een pyromaan actief. Maar zolang er geen bewijs is, staat niet vast dat het telkens om dezelfde dader gaat. Mocht dat wel het geval zijn, dan is het in elk geval iemand met veel lef, zegt Petra van Oort. Vorige week kwam ze met de schrik vrij, het was de auto naast de hare die in vlammen opging. Ze woont in de Schadewijk, die bovengemiddeld ‘bedeeld’ is met dit soort brandstichting. “Iedereen kent elkaar hier. Als er iets gebeurt, staat meteen de hele straat buiten. In veel huizen zijn mensen ’s nachts nog wakker. Je moet maar durven om hier actief te zijn.”
Pyromaan
Woorden van dezelfde strekking komen uit de mond van Richard van Hirtum. “Als je hier in de buurt wordt gepakt door bewoners, heb je een heel groot probleem.” De Ossenaar geeft toe dat hij de afgelopen maanden extra waakzaam is, vooral als hij ’s avonds thuiskomt. Een paar keer viel zijn oog op onbekenden en hield hij iemand of een groepje een tijdje in de gaten. “Als ik echt twijfel of het goed is, bel ik 112. Dat heb ik al enkele keren gedaan.”
Ondertussen is de politie druk zoekende naar patronen. Behalve dat de branden ’s nachts plaatsvinden, zijn er vooralsnog weinig gelijkenissen. Mocht er sprake zijn van een pyromaan, dan heeft deze in elk geval geen specifieke voorkeur voor bepaalde auto’s. Oud of nieuw, ook dat lijkt om het even. Tegelijkertijd zit de politie in haar maag met diverse vuurwerkincidenten, waarbij op het oog willekeurige bewoners werden getroffen door zwaar geschut dat naar binnen werd gegooid. Er lijkt geen verband, maar de doorsnee Ossenaar wordt er niet geruster op. Van Oort: “Dankzij verschillende schiet- en steekpartijen staat Oss er al niet goed op. Maar door dit soort gebeurtenissen, met willekeurige slachtoffers, komt het allemaal wel heel dichtbij.”
Pikzwart
Van de meeste autobranden zijn de sporen nog zichtbaar. Joost Balvers loopt dagelijks langs de plaats waar hij op de vroege ochtend van 7 januari tijdens het uitlaten van zijn hond zag hoe de brandweer probeerde twee auto’s te blussen. Tevergeefs. De parkeerplaatsen aan de Nachtegaallaan zijn twee maanden later nog steeds pikzwart. Zelf is hij er overigens rustig onder. “Maar ik heb dan ook geen auto.”
Het is een rust waar Lies Reuvers naar snakt. “Ik ben niet bang uitgevallen, maar ben toch nog steeds uit mijn doen.” Slapen doet ze de afgelopen nachten aan de voorkant van haar woonwagen (“De politie was verbaasd dat dit zelfs op een kamp gebeurde, zo zie je maar”), elk raam gaat ’s nachts dicht. “Toen onze auto werd aangestoken, stond de wind deze kant op. Als de vlammen tot de woonwagen waren gekomen, was die zo weg geweest. Waarom zou zo’n zieke geest niet nog een keer terugkomen? We hebben geen idee hoe zo iemand denkt.”
Lees ook:
Is een auto in brand steken dan zo makkelijk?
Daders zijn moeilijk te pakken, en een auto in brand steken is helemaal niet zo moeilijk, zegt forensisch psycholoog Ernst Ameling.