Opgelapte Herminator toch goud

Het slechte weer speelde de Oostenrijker echter in de kaart. De pijnlijke spieren en botten kregen de tijd enigszins te herstellen. Gisteren pakte 'Herminator' toch zijn goud op de Super G, voor zijn landgenoot Hans Knauss en de Zwitser Didier Cuche, die beiden zilver kregen.

Iedereen klaagt in Nagano over het moeilijk verlopende skiprogramma. Mist, regen, sneeuw; alles zat tegen. Voor Maier was het slechte weer een geschenk uit de hemel. Op vrijdag de 13e leek zijn missie voorbij. In de afdaling vloog favoriet Maier als een adelaar, raakte de controle over zijn lijf kwijt en kwam na enkele dubbele axels stuiterend tot stilstand. “Ik kon niets meer bewegen, dacht dat alles voorbij was. De artsen hebben goed werk verricht.” De oud-bouwvakker heeft vaker met lichamelijk ongemak te maken gehad. Hij won zijn eerste wereldbekerwedstrijd met een gebroken hand.

Maier gleed gisteren niet eens een perfecte race. De leider in het wereldbekerklassement - in zijn eerste volledige seizoen al goed voor tien overwinningen - was zoals gewoonlijk wel weer vreselijk agressief op de latten. “Ik ben niet in mijn beste vorm. Voor mij is deze rentree onverklaarbaar.”

Zonder angst ging hij naar beneden. Maier vreet doorgaans de poortjes op, heeft lef, neemt risico. Mooi ziet het er allemaal niet uit. “Het gaat er alleen maar om wie het eerste beneden is.” Maier heeft een vreemde loopbaan achter de rug. Als kind te klein en licht om als skitalent geaccepteerd te worden, nu de grote man van Oostenrijk. De vreemde gedaantewisseling kwam nadat hij een paar jaar geleden als voorskiër zoveel indruk maakte in een wereldbekerwedstrijd dat de Oostenrijkers hem direct in de nationale ploeg opnamen.

“Ze dachten toen ik vijftien was en 45 kilo woog dat ik was uitgegroeid. Dat het in de skisport nooit iets met me zou kunnen worden. Ik wilde echter per se een goede atleet worden.”