Op 5 januari werd een gezin verscheurd

Feda Amari kwam ruim 18 jaar geleden vanuit Afghanistan als vluchteling naar Nederland en kreeg een verblijfsvergunning voor onbepaalde tijd. Hij is ondertussen 54 jaar, getrouwd en heeft drie kinderen: twee zonen (24 en 19) en een dochter (23). In Afghanistan was hij werkzaam als politieagent voor de veiligheidsdienst Khad.

In 2001, een aantal jaren nadat hij zijn verblijfsstatus had gekregen, is in Nederland besloten dat mensen die ooit voor de Khad hebben gewerkt tijdens het communistisch regime te allen tijde worden gezien als oorlogsmisdadiger. Dit omdat men de Khad beticht van martelpraktijken.

Verdenking
Nu is het natuurlijk niet per definitie waar dat iedereen die ooit werkzaam was voor de Khad een beul is. Maar de bewijzen voor wie dat wel of niet was ontbreken, en de Nederlandse overheid weigert te investeren in onderzoek. Met andere woorden: de verdenking is al voldoende en voor Feda Amari was het gevolg dat hij twee maanden geleden werd opgesloten in het detentiecentrum in Rotterdam. Tot afgelopen vrijdag. Zijn gezin kreeg die dag een telefoontje van een celgenoot met het bericht dat zijn spullen waren opgeruimd en dat hij op maandagmiddag op een KLM-vlucht naar Afghanistan gezet zou worden. Ondanks pogingen en smeekbedes heeft de IND zijn vrouw en kinderen niet toegestaan afscheid te nemen van hun man en vader.

In nóg andere woorden: Feda Amari is na 18 jaar legaal in Nederland woonachtig te zijn geweest, zonder gerechtelijk onderzoek, zonder bewijs, veroordeeld als oorlogsmisdadiger en wordt bestraft door het verscheuren van zijn gezin, zonder afscheid, en door uitzetting naar een oorlogsgebied waar hij wordt gezien als landverrader met alle gevaren van dien...

Kan dit? Mag dit? Het antwoord is 'ja'. En vandaag, maandag 5 januari 2015, hoopte zijn gezin nog op een wonder. Op Schiphol klampten ze iedereen aan die nog íets zou kunnen betekenen. Want wat nog kon is bijvoorbeeld dat KLM op humane gronden zou weigeren om Feda Amari gedwongen te vervoeren. Of wanneer medepassagiers zouden protesteren. Of wanneer zijn hernieuwde asielaanvraag die hij op het laatste moment voor het vliegtuig zou vertrekken, opnieuw indiende, in behandeling zou worden genomen.

Nieuw bewijs
Maar helaas. Ik (en velen met mij) hebben de KLM een aantal keren gebeld, en zij waren heel duidelijk: "Wij vertrouwen op de beslisbevoegdheid van de Nederlandse autoriteiten en we voeren dus uit wat ons wordt gevraagd." Een angstaanjagend standpunt als je het mij vraagt en de hoop lag dus bij een KLM-piloot met ballen die daar alsnog tegenin ging. Bij de beoordeling van een nieuwe asielaanvraag moet sprake zijn van nieuw bewijs.

Maar zoals gezegd, er bestaat geen bewijs en Nederland weigert onderzoek te plegen. Ook de medepassagiers hadden kennelijk niet genoeg overtuigingskracht om de verscheuring van een gezin te voorkomen.

Het vliegtuig is vertrokken. Met Feda Amari.

Ik loop hier te stampvoeten en te vloeken.

En nu vergeet ik u bijna een gelukkig nieuwjaar te wensen.