Oerol-feest: waterzakjes en magnetische velden

Op het programma komen grootschalig opgezette voorstellingen voor, maar ook intiem schuurtjestoneel en vrolijk straattheater. De rode draad in elke voorstelling moet het zwerven of de expeditie zijn. Iedereen kan op de boot een Kompas-partout kopen en een kaart van Terschelling. Met die twee ingrediënten vindt men de locatie van een voorstelling.

De omgeving speelt een belangrijke rol bij het festival, het eiland dient als podium. Belangrijk bij het festival is ook het zogenaamde Oerol-gevoel, een combinatie van vrijheid, gezelligheid, de betoverende omgeving en de speciale voorstellingen in een speciale setting. Aan de sfeer ontbrak het zeker niet, hoewel de echte Oerolganger het dit jaar te druk vindt.

De openingsvoorstelling van vrijdagavond was een culturele expeditie 'I-den, Myth of the Future' geregisseerd door de Japanner Shusaku Takeuchi. Het publiek wordt over een afstand van 2,5 kilometer begeleid door dansers, eentonige muziek en een futuristisch omgebouwde legertruck.

De in het wit geklede muzikanten maken snerpende geluiden op de elektrische gitaren. Op verschillende lokaties wordt het publiek verrast door korte optredens. De tocht eindigt bij een in het zand gebouwd theater waar een voorstelling van ongeveer een kwartier wordt gegeven. De dansers zijn gedeeltelijk ingegraven in het zand. Felle lichtbundels zorgen voor een soms wat luguber aandoend geheel.

Hoewel de regisseur de omgeving goed gebruikt, ontgaat een groot deel van het publiek de bedoeling ervan. “Ik vond de climax heel mooi, maar ik snap niet waarom we eerst zo'n eind moesten lopen. Het publiek verwaaierde en er was geen sprake van een spanningsboog”, zo reageert een bezoeker.

Vooral de terugtocht is voor de meesten een afknapper. Dan gebeurt er helemaal niets meer en gaat de voorstelling als een nachtkaars uit.

Het festival besteedt ook ruime aandacht aan beeldende kunst. Op het eiland zijn drie zogenaamde magnetische velden ingericht met kunst. Het kunstproject wordt georganiseerd door Plons, de beeldende kunstpoot van Oerol.

“We hebben een oproep in de krant geplaatst voor kunstenaars om mee te doen aan het project. We kregen ruim honderd reacties en daar hebben we er vijfentwintig uit geselecteerd” aldus Aleid Koskamp, een van de organisatoren van de beeldende kunst-route. Thema voor het project is de midzomernacht.

Een van de kunstenaars, Peter van der Ham, heeft op een duin gouden zuil staan. In de zuil zit een gaatje waar het zonlicht doorheen valt. Het licht valt op fotopapier. Aan het eind van de dag geeft het fotopapier de boog van de zon aan. Als het bewolkt is geweest, is dat ook te zien. “Aan het einde van het festival heb ik negen verschillende foto's. Ik hoop op 21 juni een perfecte boog te krijgen”, aldus de kunstenaar. In deze midzomernacht zullen de vijfentwintig kunstenaars een enorme strandtatoeage aanbrengen rond middernacht op het strand van Midsland.

Voor veel bezoekers is de dansvoorstelling Telder het hoogtepunt. De voorstelling 'Sterk Water' beleefde zaterdagavond de première in een iglo opgebouwd uit tienduizend zakjes water. Het is een bijzonder indringende dansvoorstelling. De voorstelling wordt op band begeleid door het geluid van druppend water. Dat wordt zeer versterkt door het geluid van de lekkende zakjes.

De twee balletdanseressen dansen alle aspecten van het water. Koudwatervrees, de geboorte, de droogte, storm, het peil en de angst. Het licht van zowel de buiten- als binnenkant zorgt voor een fabelachtige sfeer. De toeschouwer ondergaat het stuk over water letterlijk ondergedompeld in het water. “Ik hou van de beweging van het water. En dit is een perfecte combinatie tussen beeldende kunst en danstheater. Ik streef naar integratie van verschillende disciplines”, aldus Pieter van der Pol, bedenker van de iglo en de voorstelling.

Een groot succes dit jaar lijkt het schuurtjestheater te worden. In allerlei schuren worden kleine, intieme voorstellingen gehouden. In bepaalde ruimtes kunnen maar vijfentwintig toeschouwers. Vorig jaar deed het fenomeen zijn intrede op het Oerolfestival.

Vanwege het succes is het onderdeel dit jaar enorm uitgebreid. “Het is voor mensen die iets intiems zoeken. Het straattheater is een vrij massaal gebeuren. Hier kun je rustig genieten”, zo vindt Joop Mulder, organisator en artistiek leider van het festival.

Het straattheater in Midsland werd zaterdagmiddag goed gezocht. Wie er niet snel genoeg er bij was, kon al niets meer zien. Drommen mensen vormden zich om de groepjes. Veel van de straattheatergroepen komen uit Engeland. Met hun droge humor hebben ze de Hollandse toeschouwers snel op hun hand.

Joop Mulder is erg tevreden over het verloop van het festival tot nu toe. De verkoop van de kaarten en het kompaspartout gaat goed. Mulder: “Het begin is altijd heel spannend. Je moet altijd maar afwachten hoe bepaalde dingen werken. Maar de bezoekers zijn erg enthousiast. De sfeer is goed en ik voel overal het Oerol-gevoel.”