Nog drie loodzware ritten voor Tom Dumoulin

Het was niet de marge waarop Tom Dumoulin stilletjes had gehoopt. Drie seconden slechts scheidde de Nederlander na zijn gewonnen tijdrit gisteren in het algemeen klassement van Fabio Aru, naar grote waarschijnlijkheid de aanstaande winnaar van de Ronde van Spanje.

Drie tellen bleek uiteindelijk het hoogst haalbare op een parcours waarop, was de verwachting vooraf, Dumoulin beter uit de voeten zou kunnen dan de concurrentie. Vlak, met lange rechte stukken en voorzien van nagelnieuw asfalt, ideale condities voor de Nederlander in dienst van Giant-Alpecin. Zijn gemiddelde snelheid overschreed ruim de vijftig kilometer per uur. Alsof een hogesnelheidstrein onbekommerd over een tijdrittraject zoefde.

Dumoulin liet in Burgos andermaal zien waarom hij medaillekandidaat is op dit onderdeel op het WK in de Verenigde Staten eind deze maand. Maar dat is een wedstrijd die op zichzelf staat. De Vuelta win je niet enkel met een vlekkeloze tijdrit.

De zichzelf ontdekkende Limburger was vanzelfsprekend opgetogen dat hij zijn achterstand in de klassement met Aru en Joaquim Rodriguez had omgebogen. De rode leiderstrui waaraan hij al twee keer eerder mocht ruiken, was het goed bevallen. Zo goed dat hij 'niet meer met het hart' in Spanje reed 'maar met zijn hoofd', zei hij voor de camera van de NOS. De eindzege was tot hoofddoel verworden.

"Nu wordt het serieus", reageerde Dumoulin na afloop toen het besef bij hem doordrong dat er nog drie loodzware ritten wachten tot de slotetappe zondag naar Madrid. Als de betere klimmers Aru en Rodriguez (op 1:15) vandaag en morgen op heuvelachtig terrein niet toeslaan, dan toch zeker zaterdag. Vier cols wachten Dumoulin. Zijn geluk is wellicht de absentie van absurd steile stroken omhoog waarmee de Vuelta-organisatie graag voor spektakel zorgt. Zwaar belooft het in elk geval te worden, voorspelde de Maastrichtenaar.

Hij zocht houvast voor het naderende verdict, leek het. Het gat tussen Rodriguez en Aru bijvoorbeeld is niet onoverkomelijk. Als de Spanjaard zijn waarschijnlijk laatste kans op het winnen van een grote ronde warm wil houden zal hij ook Aru voorbij moeten, rekende de Nederlander zijn minieme kansen door. "Er staan wat grote namen achter mij in het klassement. Ik hoop dat ze ook elkaar bestoken."

Of het ijdele hoop is of een scenario dat Dumoulin zomaar in de kaart speelt, zal blijken. Het ligt meer voor de hand dat beiden over Dumoulin heen springen in de strijd om het rood. Tegen deze twee lichtgewichten zijn de kilo's die de Nederlander tussen de Tour en de Vuelta verloor nog altijd niet voldoende voor verweer tot die laatste meters op de bergtoppen.

Meer gewicht wil Dumoulin overigens niet verliezen. Dat zou nadelig uitpakken voor zijn tijdritvermogen, veronderstelde hij deze week in het AD. Het is zijn garantie op ritwinst of een medaille. Dumoulin was in de opwinding klaarblijkelijk zijn etappezege vergeten, ruim een week geleden. Hij liet op de steile muur van Cumbre del Sol weinig heel van de echte klimmers.

undefined

Dumoulins klassement, of sprinten met Kittel

2015 mag je het jaar van de doorbraak van Giant-Alpecin noemen. Tom Dumoulins opzienbarende prestaties in de Ronde van Spanje deze weken staan niet op zichzelf. De Nederlandse ploeg die dit jaar een Duitse kapitaalinjectie kreeg in ruil voor een naamsverandering, blinkt inmiddels ook uit op wat tot voor kort nog onontgonnen terrein was. Met name de klassiekers.

Dumoulins ploeggenoot John Degenkolb won dit voorjaar twee prestigieuze wielermonumenten: Milaan-Sanremo en Parijs-Roubaix.

De successen van Degenkolb en Dumoulin drongen de zorgen rond sprinter Marcel Kittel naar de achtergrond. De Duitser was voorgaande jaren goed voor acht Tourzeges.

Als de renner Dumoulin zich ook volgend jaar blijft ontwikkelen zoals hij momenteel doet, krijgt de ploegleiding het nog lastig voor de Ronde van Frankrijk. Wordt het in 2016 een sprintploeg rond Kittel of een team dat Dumoulin bijstaat?

undefined