'Nieuwe jeugdwet is fundamenteel onjuist'
Waarom is de hulp voor een autistisch kind niet verzekerd, en voor een kind met diabetes wel?
Het is een van de vragen die de nieuwe jeugdwet oproept. Pijnpunt is de overheveling van de jeugd-ggz (psychische hulp) naar de gemeenten. Vanaf 2015 valt de zorg voor kinderen met autisme, ADHD, een depressie, psychose of anorexia niet meer onder de Zorgverzekeringswet. Dat is onverantwoord én discriminerend, vinden veel hulpverleners.
Staatssecretaris Van Rijn moet de omstreden jeugdwet vandaag in de Eerste Kamer verdedigen. Ruim 94.000 psychiaters, psychologen en ouders ondertekenden een protestpetitie.
Drie van hen leggen uit wat er in hun ogen mis is met de jeugdwet.
'Stelselwijziging is niet nodig'
Jacobine Geel, voorzitter van GGZ Nederland:
"Wij vinden het onjuist dat er een verschil wordt gemaakt tussen somatische en psychische ziekte. Het is vreemd dat je wel onder de Zorgverzekeringswet valt als je een been breekt, maar niet als je je hoofd breekt. Ook vreemd is de knip: als je psychisch ziek bent, val je tot je 18de onder verantwoordelijkheid van de gemeente, daarna weer onder de Zorgverzekeringswet.
De gemeenten krijgen nu een grote verantwoordelijkheid: voor de jeugdzorg én de jeugd-ggz. Voorzitter Annemarie Jorritsma van de Vereniging Nederlandse Gemeenten zei onlangs: 'Bij de jeugdzorg sturen we kinderen niet meer naar de psychiater, maar naar de voetbalclub.' Dat is niet vertrouwenwekkend; psychische klachten los je niet op met het lidmaatschap van een voetbalclub.
Wij zijn het eens met het doel van de wet, samenwerking in de jeugdzorg, die is noodzakelijk. Maar daar is wat ons betreft geen stelselwijziging voor nodig."
'Nieuwe jeugdwet is discriminerend'
Bertine Lahuis, psychiater van kinder- en jeugdpsychiatrisch ziekenhuis Karakter in Ede:
"Patiënten en hun ouders ervaren de nieuwe jeugdwet als stigmatiserend. Waarom moet een kind met psychiatrische problemen anders worden behandeld dan een kind met een gebroken been?
De gedachte achter de hele wet is: kinderen krijgen nu te gauw specialistische hulp, problemen moeten veel meer worden opgelost in de eerste lijn of in de opvoeding. Ook dat is vervelend voor ouders: de veronderstelling dat je psychische problemen of ziektes wel kunt oplossen met beter opvoeden. Terwijl dat meestal helemaal niet zo ís.
Gemeenten zullen zo lang mogelijk blijven insteken op goedkope oplossingen. Wij als beroepsgroep vrezen dat er met kinderen met ernstige psychiatrische problemen te lang wordt doorgemodderd. Waardoor hun problemen verergeren.
De nieuwe jeugdwet is discriminerend. Als jouw verzekeringsmaatschappij niet de medische zorg vergoedt die jij wilt hebben, kun je simpel online van verzekeraar veranderen. Maar straks gaat jouw gemeente psychiatrische en psychologische hulp inkopen. Als dat niet de juiste is voor jouw kind, moet je verhuizen! Dat doe je niet zomaar."
'Jeugdzorg weet te weinig van autisme'
Nely Siefers, moeder van een autistische zoon (16):
"Mijn oudste zoon vertoonde altijd al moeilijk gedrag: hij had veel boze buien, voelde zich niet begrepen. Op school was hij niet te handhaven, hij werd een thuiszitter. Ik probeerde zijn problemen pedagogisch aan te pakken, maar ontdekte dat ik hem op die manier niet kon helpen.
Toen er 'klassiek autisme' bij hem werd vastgesteld, begon voor ons een stukje verwerking. Daarna kregen we vanuit de jeugd-ggz handvatten om hem op te voeden. Zo leerden we om hem niet te overvragen of ondervragen, maar precies aan te sluiten bij zijn ontwikkeling. Zelf krijgt mijn zoon individuele therapie, waarin hij leert op tijd z'n bed uit te komen, z'n dagelijkse verzorging op te pakken, zelfstandig te worden.
De gemeente, die straks verantwoordelijk wordt voor de jeugd-ggz, zal ouders van autisten vaak naar de jeugdzorg verwijzen. Maar die heeft weinig kennis van autisme en andere psychische aandoeningen. De kern van de problematiek zit in de hersens van het kind. Dat kun je niet oplossen met een gewone opvoedcursus, daar heb je specialistische opvoedvaardigheden voor nodig."
undefined
