Niet-rokers-bus is nog geen garantie voor rookvrije vakantie

“Rokers maar ook veel niet-rokers beseffen het nauwelijks, maar er zijn mensen die zo allergisch reageren op tabaksrook, dat ze er ziek van worden. Een roker twee tafels verder in het restaurant kan al tot keelpijn of een spontane migraine-aanval leiden. En dat hoeven lang niet altijd cara- of astma-patiënten te zijn.”

Th.M. Vierbergen ('I Only love non-smokers' onder de deurbel van zijn Oudewaterse rijtjeshuis), voorzitter van de nog jonge Stichting Rookvrije Recreatie, is nog immer verbaasd het te moeten uitleggen. “Zeggen ze: dan ga je toch met zo'n niet-rokers-bus naar Oostenrijk? De mensen hebben er geen idee van dat zo'n bus absoluut geen garantie is voor een rookvrije vakantie. Ook al steekt niemand een sigaret op, zodra er onderweg bij een restaurant wordt gestopt, worden ze weer geconfronteerd met rokers. Want, natuurlijk, geen enkele exploitant van een wegrestaurant waagt het roken te verbieden. Op dat moment is de reis voor veel mensen die er gevoelig voor zijn al verknald.”

ZEUR

Vierbergen, zelf cara-patiënt, zeventig, maar in vrije tijd nog actief parasailer, kent dat gevoel. “Vaak durven ze er niets van te zeggen, uit vrees voor zeur te worden uitgemaakt. Maar je ziet het aan ze dat ze er ziek van worden.”

Die ervaringen waren voor Vierbergen als bestuurslid van de Nederlandse Niet Rokers Vereniging een klein jaar terug aanleiding een reisdochter op te richten. En dat loopt, naar zijn zeggen, nu prima. Driehonderd donateurs zijn al geturfd, maar ook niet-donateurs schrijven in voor de vakanties en dagtochten die de stichting organiseert. Kleinschalig nog, geeft hij toe, maar het begin is er.

Grootste probleem is nog het moeizame verloop van de organisatie van de reizen. “Zo'n rookvrije bus is wel te krijgen, maar moeilijker wordt het stopplaatsen onderweg te vinden. We staan erop voor de lunch een apart zaaltje in het restaurant te hebben, liefst een zaaltje dat de avond ervoor niet door de kaartclub is gebruikt. Niet alleen beschikken de meeste wegrestaurants daar niet over, maar heb je er een gevonden dan vallen ze doorgaans in een duurdere klasse. Echt rookvrije restaurants vind je vrijwel nergens. Ook Nederland heeft er maar één: De Heekerhof in Valkenburg. De eigenaar heet Segaar.”

Tenminste even moeizaam verloopt de speurtocht naar hotels. “Er zijn wel hotels die rookvrije vleugels bieden - meestal overigens alleen in voor- en naseizoen - maar dan stuit je voor de maaltijden toch weer op problemen, want een rookvrije hoek in het restaurant is voor ons niet genoeg. Dan moet je toch weer een aparte zaal laten reserveren. Daarom beginnen de grote reisorganisaties er ook niet aan. Het is te bewerkelijk en te duur. Alleen een non-profit-organisatie is ertoe in staat.”

ABSURD

Vierbergen kent maar enkele, kleinere, reisorganisaties, die zich zo nu en dan op dit specialisme werpen. De NCR(eis)V is er één van. “Die heeft voor ons en de eigen leden een kerstreis naar Colmar georganiseerd. Daarnaast hebben we contact met een reisorganisatie in Alkmaar die autoreizen voor niet-rokers wil brengen. Maar eigenlijk is het absurd dat het er maar zo weinig zijn als je weet dat tweederde van de volwassenen niet-roker is. Die mensen worden gedwongen in hun vakantie mee te roken.”

Contacten heeft de stichting ook met de Nederlandse Bridgebond. Samen organiseren zij in april de eerste varende rookvrije bridgedrives op de Rijn. De boot is al afgehuurd. “We hebben afgesproken dat er de hele reis absoluut niet gerookt wordt, ook niet op het buitendek; niet-rokers hebben er ook daar last van.” Voor de leden van de bond lijkt dat overigens geen problemen op te leveren. “De bond heeft vastgesteld dat 75 procent van de leden niet rookt. Er zijn zelfs al honderd rookvrije clubs bij de bond aangesloten.”

Maar voor Vierbergen blijft het de omgekeerde wereld dat niet-rokers zich op deze manier moeten beschermen. “Omdat zij de minderheid vormen ligt het meer voor de hand speciale rokersreizen te organiseren. Terug naar de goede ouwe tijd, toen rokers zich in hun smoking hulden en zich terugtrokken in hun rooksalons.”