Nederlandse Surinamers gaan huisje-boompje-beestje
Hun ouders gingen in de grote steden wonen toen die in de jaren zeventig naar Nederland verhuisden. Maar de tweede generatie Surinamers verhuist naar de voorsteden, net als een gemiddelde Nederlander.
Ook Surinamers krijgen steeds vaker een huisje, een boompje en een beestje in de voorsteden. Ze gaan in plaatsen als Almere, Barendrecht, Capelle aan den IJssel, Diemen, Rijswijk en Zoetermeer wonen. Dat blijkt uit een onderzoek van het Centraal Bureau voor de Statistiek.
Integratie
De tweede generatie Surinamers is goed opgeleid en heeft thuis al Nederlands geleerd. "Qua werk doen ze het beter dan andere immigranten. Bovendien trouwen ze vaker met autochtonen. Ze zijn meer doorsnee. En dan zie je dat ze in een nieuwe wijk een huis gaan huren of kopen en daar een gezin stichten", zegt Jan Latten, hoofddemograaf van het CBS en hoogleraar Sociale Demografie aan de Universiteit van Amsterdam.
Nederland telt ongeveer 350.000 Surinamers. Iets meer dan de helft is hier naartoe verhuisd, iets minder dan de helft is hier geboren. Over drie jaar zijn de verhoudingen andersom.
De grote verhuizing was in de jaren na de onafhankelijkheid van Suriname in 1975. Dat jaar verhuisden 38.000 Surinamers naar Nederland. Het jaar ervoor ging het om de helft. In 1979 emigreerden 17.600 Surinamers naar Nederland. Dat wordt steeds minder. Tegenwoordig verhuizen elk jaar ongeveer 1700 mensen van Suriname naar Nederland. Daar staat tegenover dat elk jaar ruim 2000 Surinamers teruggaan.
