Nederlandse steden hengelen naar het Eurovisie Songfestival

Maastricht was er zaterdagnacht als de kippen bij. Luttele minuten na de overwinning van Duncan Laurence verstuurde het congrescentrum MECC een persbericht waarin het zichzelf en de stad kandidaat stelde om komend jaar de 65ste editie van het Eurovisie Songfestival te organiseren. Een geweldige locatie op de grens met België en Duitsland, luidt de tekst, en, gezien het Verdrag van Maastricht uit 1992, bovendien een echte Europese stad.

Maar de concurrentie zit niet stil. Amsterdam (Rai, Ziggo Dome), Rotterdam (Ahoy) en Den Haag (Congrescentrum) laten ook al weken hun belangstelling doorschemeren. Zelfs kleinere steden als Zwolle en Arnhem lonken. Gegadigden kunnen binnenkort een zogeheten ‘bidbook’ indienen waarin ze zichzelf presenteren. De overkoepelende Europese omroep EBU (European Broadcasting Union) en de Nederlandse publieke omroep NPO kiezen vervolgens de ideale locatie. Daar gaat al snel een maand overheen, aldus een NPO-woordvoerder.

‘Qua organisatie speel je in de Champions League’

Wat maakt een stad geschikt voor zo’n internationaal evenement? Om te beginnen moet er een grote zaal zijn waar niet alleen tienduizend bezoekers in passen, maar ook de delegaties van de 42 deelnemende landen plus zo’n 1400 journalisten. Er moet voldoende ruimte zijn voor kleedkamers, decorstukken en techniek. Daarnaast moet de locatie goed bereikbaar zijn en dienen er in de omtrek genoeg slaapplaatsen te zijn om alle gasten te herbergen. Ook de beveiliging moet goed te regelen zijn.

“Met het Eurovisie Songfestival speel je qua organisatie in de Champions League”, zegt Rob van de Wiel, algemeen directeur van het Maastrichtse MECC. “Maar we zijn hier gepokt en gemazeld. Het Verdrag van Maastricht was ook een happening waarvoor we alle zeilen moesten bijzetten. Onze regio telt 4500 hotelbedden. Daarnaast hebben we prachtige vakantieparken. En in Amsterdam is het nu al veel te druk.”

Toen Duncan Laurence de afgelopen weken naar de hoogste plaatst in de peilingen schoot, kwam Van de Wiel al in actie. Hij maakte schetsen om de 30.000 vierkanten meter van het MECC onder te verdelen in een podium, tribune en kleedkamers. Gisteren mocht de pers opnames komen maken van de locatie. “Alles staat of valt bij een goede lobby.”

Investering betaalt zich terug

De kosten van het Eurovisie Songfestival zijn hoog. Israël gaf naar schatting 30 miljoen euro uit, los van de beveiliging. Het kan goedkoper: Stockholm deed het in 2016 voor 14 miljoen. “De kosten hangen af van je ambitieniveau”, aldus de NPO-woordvoerder.

Ruim 6 miljoen van de uitgaven wordt bijeengebracht door de omroepen van de deelnemende landen. De organiserende omroep, in dit geval de NPO samen met de NOS en AVROTROS, betaalt tussen de 10 en 20 miljoen euro. Daarnaast helpt de gaststad mee met een wisselende bijdrage. Verder komt er uiteraard geld binnen via de kaartverkoop, sponsorovereenkomsten, televoting en merchandise.

Hoeveel het Eurovisie Songfestival netto kost of oplevert, is niet precies bekend. Maar wat Van de Wiel betreft, betaalt de investering zich sowieso terug, vooral voor de hotelsector, de horeca en de plaatselijke middenstand. “De PR-waarde van zo’n evenement is gigantisch. Op televisie kijken er honderden miljoenen mensen naar. Dus zelfs als het netto geld kost om het festival te organiseren, dan nog is het de moeite waard.”

Lees ook:

Hoe de grote onbekende Duncan Laurence het Songfestival kon winnen

Duncan Laurence is de kampioen van de 64ste editie van het Eurovisie Songfestival. Onder oorverdovend gejoel ontving hij zaterdagnacht de glazen microfoon in Tel Aviv. Hoe heeft hij dat geflikt?

AVROTROS, NPO en NOS organiseren samen het Eurovisie Songfestival 2020

Duncan Laurence zong zich zaterdagavond in Tel Aviv naar de winst, wat betekent dat de 65e editie van het songfestival volgend jaar in Nederland plaatsvindt. De NPO, AVROTROS en NOS slaan de handen ineen voor de organisatie van het Eurovisie Songfestival 2020.