Nederlands wielerleed in overtreffende trap

Je zou het met veel fantasie de Boulevard of Broken Dreams kunnen noemen, de sfeerloze straat in de buitenwijk van Chartres waar de drie Nederlands ploegen hun campers hebben geparkeerd. Gedrieën, Rabobank, Argos-Shimano en Vacansoleil-DCM, droomden ze van een Tour de France die het magere voorjaar naar de achtergrond zou dringen. Een dag voor de laatste etappe naar Parijs maken de drie teammanagers de balans op. Daan Luijkx: "Ik kan niet spreken van een geslaagde Tour."

Je kunt er wel een beschouwing op loslaten maar wat word je daar wijzer van? Luijkx staart naar de hemel na zijn wedervraag. De Brabander van Vacansoleil noemt de Tour een 'verloren Tour'. Na drie weken sta je in Frankrijk met lege handen en heb je in thuis in Nederland een halve ziekenboeg met geblesseerde renners. "Wat moet je evalueren? Wat doe je aan zoveel pech en een renner die zwaar gewond raakt?

Luijkx boog zich een paar tellen na de bewuste valpartij in de zesde etappe van Epernay naar Metz meteen over het grootste slachtoffer in de berm, Wout Poels. Hij realiseerde zich toen direct dat de ambities van Vacansoleil-DCM in duigen lagen. En er was nauwelijks nog een week gefietst.

Maar er is altijd erger leed als je het zo mag uitdrukken. Rabo verloor twee van zijn drie kopmannen. De naweeën van de massacrash met Poels' als grootste pechvogel, noopten Robert Gesink en Bauke Mollema na een paar dagen uiteindelijk de strijd te staken. "Dat wij niet in staat zijn geweest aan te tonen hoe goed onze kopmannen zijn, is heel erg jammer."

Je zou van een desastreuze Tour kunnen spreken voor Rabo, maar zover wilde algemeen manager Harold Knebel niet gaan. De ploeg had nog altijd Luis-Léon Sanchez achter de hand, de man die het Franse sportblad L'Equipe de 'verzekering van de Rabobank' noemde. Hij zorgde net als vorig jaar dat de balans net niet negatief uitsloeg voor Nederlands grootste wielerploeg.

Iwan Spekenbrink, manager van de kleinste van de drie, Argos-Shimano, laat zich in het gras tegenover de ploegbus zakken. "Ik hou een dubbel gevoel over aan deze Ronde van Frankrijk. We waren sterk in de sprintetappes, tegelijkertijd missen wij een tweede troef."

Twee troeven. Dat vraagt om uitleg. Argos' opzet in de Tour was het Mark Cavendish zo moeilijk mogelijk te maken door de kaart van de Duitse supersprinter Marcel Kittel uit te spelen in de vlakke etappes. Spekenbrink: "Wij hebben niet kunnen voorkomen dat Kittel ziek wordt. En dan heb je geen sprinter meer."

"Mijn analyse is dat wij misschien naar twee speerpunten moeten in de toekomst. Wij kunnen het programma aan maar we zouden iets meer body kunnen gebruiken als het bergop gaat." Een klimmer of klassementsrenner dus. Spekenbrink erkent dat het invullen van die wens wel eens een pittige opgave kan worden. De meeste toprenners liggen voor langere tijd vast. En Spekenbrink heeft zo zijn eigen eisen. "Het moet iemand zijn die onze uitgangspunten ondersteunt." Argos is fel gekant tegen doping.

Kittel werd ziek, Mollema, Gesink, Poels, Rob Ruijgh en Lieuwe Westra moesten naar huis omdat ze nauwelijks herstelden van hun verwondingen. Drie ploegen die onthoofd werden voordat de Tour eigenlijk begon. Hoeveel ongeluk kun je hebben? Knebel: "Dat is tegenslag die zijn weerga niet kent. Een vijftal sleutelspelers is niet zomaar gevallen maar serieus gevallen." Hoe zuur ook, dit zijn zaken die je niet in de hand hebt relativeert Spekenbrink.

Lastiger waren de dagen na de massale valpartij, concluderen de drie gemeenschappelijk. Hoe zet je de overige renners terug op de rails en zorg je weer voor iets dat een beetje op een sfeer lijkt in een gehavende ploeg. Een heel zware klus, verzucht Luijkx. Van de vijf ligt Poels nog altijd in het ziekenhuis. Een volledig herstel van zijn beschadigde nier is lang niet zeker. "De invloed van Wouts toestand was heel groot. Wij moesten ontzettend veel moeite doen die eerste dagen om de neuzen dezelfde kant op te krijgen."

Knebel durft in dit verband van een kleine winst te spreken bij Rabo. "Het tonen van veerkracht vind ik een belangrijke kwaliteitselement in ploeg. Dat is prijzenswaardig. Ik geef het je te doen: wij hadden grote verwachtingen, die vallen ineens weg en dan herpakken we ons wonderwel", refereert hij aan de etappezege van de Spanjaard Sanchez vorige week.

De Rabo-directeur wil niet alles verpakken in een leuk papiertje. De ambities waarmee de ploeg naar Frankrijk kwam, bestonden uit meer dan alleen ritwinst. "Er is een onbevredigend gevoel omdat je wel het idee had dat ze mee konden komen met de top. Maar je krijgt nergens bevestiging. Dat is voor niemand leuk." Na het wegvallen van twee van de drie 'musketiers' zoals Knebel het drietal Mollema, Gesink en Steven Kruijkswijk typeert, was het abrupt gedaan met de klassementsambities van de ploeg.

undefined