Nederlanders willen wél vluchtelingen helpen
Door de focus van de meeste nieuwsverspreiders - en dan doel ik bijvoorbeeld op de NOS - lijkt het alsof een meerderheid van de mensen voornamelijk grote bezwaren heeft tegen de opvang van vluchtelingen.
De schijnbare enkeling die vindt dat ergens wél een AZC moet komen, die wil vast graag dat zijn kinderen worden aangerand of er moet simpelweg 'een piemel in', opdat 'ze' dan wel zal begrijpen hoe de wereld in elkaar zit.
Het lijkt soms alsof kale mannen met varkensmaskers de mening van een meerderheid van de bevolking vertegenwoordigt. Een meerderheid die weliswaar niet zelf op een plein staat te demonstreren, maar dat is dan omdat ze nu eenmaal hardwerkende burgers zijn die het zich daarom niet kunnen veroorloven tegen vluchtelingen, moslims ofwel potentiële baantjesinpikkers en verkrachters te protesteren.
Door de focus van veel nieuwsverspreiders wordt een beeld geschetst dat soms zo reëel lijkt dat ik er zelf bijna in ga geloven.
Maar een enkele keer is het tegendeel zo duidelijk dat het door die dagelijkse focus heendondert en toch het nieuws haalt. Zoals bijvoorbeeld nadat die perfecte foto van dat aangespoelde jongetje op het strand, exact vanuit de juiste hoek genomen, in alle kranten werd getoond en iedereen ineens even wakker leek te worden en leek te zien waar dit nu écht over gaat. Toen meldden zich spontaan zo veel mensen aan als vrijwilliger bij Vluchtelingenwerk dat ze daar nog steeds bezig zijn met het verwerken van de aanmeldingen.
Ja, dat haalde het nieuws, ja. Het zou inderdaad kunnen dat u dat alweer was vergeten. Door die focus, inderdaad. Ik neem het u niet kwalijk, want ook bij mij was dat nieuws weer een beetje gezakt, ergens ver weg in mijn denksysteem.
Afgelopen donderdag startte ik een crowdfundingsactie. Ezzedin, een uitgeprocedeerde vluchteling die al negen jaar in Nederland is, illegaal, had nu eindelijk een mogelijkheid gevonden te bewijzen dat hij écht vluchteling is. Echter, de kosten om dit bewijs in te brengen kon hij niet betalen. Er was nog ongeveer 1000 euro nodig om de verklaring van zijn dorpshoofd in Soedan door een erkende vertaler te laten vertalen en te laten stempelen door de officiële instanties (dit is een voorwaarde van de IND).
Ik startte een actie (www.dreamordonate.nl/4884-help-ezzedin) om dit geld op te halen. Ondanks dat het benodigde bedrag niet heel hoog was, was ik bang dat mensen niets zouden willen investeren om nóg iemand aan een verblijfsvergunning te helpen. Maar het tegendeel bleek waar. Binnen een halve dag was het bedrag binnen en ondertussen zitten we over de 1300 euro.
Toevallig die zelfde dag was ook een kennis van mij een crowdfundingsactie gestart (www.dreamordonate.nl/4891-breng-ze-thuis). Om zeven mensen naar Europa te halen. Zeven mensen die daar weliswaar recht op hebben in het kader van gezinshereniging. Maar wanneer ik de berichtgeving volg over wat wij Nederlanders of Europeanen zouden willen met dat soort aanvragen, achtte ik de kans van slagen klein.
Ook hier bleek ik het mis te hebben. Mensen doneren. Mensen WILLEN andere mensen helpen. Dat is de realiteit. En dat geeft de burger moed.
Ik zou willen dat dát het nieuws domineerde.
undefined
