Nederland scoort niet gek met groene energie
Nederland en duurzame energie, het lijkt een lastige combinatie maar dat is onjuist. Wim Turkenburg is energiedeskundige en hij zet de feiten op een rijtje.
Het Duitse Eon, een van Europa's grootste energiebedrijven, kiest volledig voor hernieuwbare energiebronnen. In Nederland dragen die voor 4,5 procent bij aan onze energiebehoefte, waarmee we in de Europese Unie op de 25ste plaats staan - met alleen Malta, Luxemburg en Groot-Brittannië achter ons. Maar doen we het daarmee écht zo slecht?
Nederland is in Europa voor het winnen van hernieuwbare energie een van de minst gunstige landen. Zo heeft ons land nauwelijks grote hoogteverschillen en dus vrijwel geen beschikking over waterkracht. Volkomen begrijpelijk dus dat we op dit punt ver achterlopen.
Voor een fors gebruik van bio-energie is de uitgangspositie hier ook niet gunstig. Ons land behoort tot de wereldtop als het gaat om grondgebruik voor voedselproductie. Die grond is dus niet gemakkelijk te gebruiken voor de teelt van energiegewassen. Voor bio-energie moeten we het dus vooral zoeken in het gebruik van organische afvalstromen en de import van duurzaam geproduceerde biomassa. Toch stond Nederland in 2011, als het om omzetting van biomassa in elektriciteit gaat, wereldwijd op de elfde plaats en binnen de EU op nummer zes.
undefined
Windturbines
Het is verder in Nederland moeilijk om plekken te vinden waar windturbines geen enkele hinder opleveren. We staan immers qua bevolkingsdichtheid in Europa op de tweede plaats. Maar in 2012 was het hier geïnstalleerde windvermogen wel goed voor een tiende plaats in Europa. Wat betreft het geïnstalleerde windvermogen per vierkante kilometer land haalden we de derde plaats, achter Duitsland en Denemarken. Bepaald niet slecht. Veel mogelijkheden voor de bouw van windturbines hebben we op de Noordzee. Dit is echter relatief duur. Toch trekt Nederland daar nu hard aan. De aantrekkelijkheid om in Nederland zonne-energie te winnen wordt door het International Renewable Energy Agency als 'medium' beoordeeld. Dat komt ruwweg overeen met onze middenmootpositie binnen Europa: de achttiende plaats, gelet op het geïnstalleerde zonnecelvermogen per hoofd van de bevolking. Maar dat is wel onderin de middenmoot, met 16 watt per capita (2012), belangrijk minder dan Engeland en Denemarken. En heel veel minder dan Duitsland en België. Intussen zijn we bezig met een enorme inhaalslag: ons zonnecelvermogen steeg van 266 megawatt (eind 2012) tot 1000 megawatt (oktober 2014).
undefined
Grootste groeilanden
En deze sterke groei gaat door. Naar verwachting komen we in 2020 uit op 4000 tot 8000 megawatt, mogelijk zelfs meer, dus een toename met ongeveer een factor 20 tot 30 ten opzichte van eind 2012. Binnen Europa zijn we daarmee een van de grootste groeilanden, terwijl deze ontwikkeling in Duitsland en België stagneert.
Er is dus geen reden om de activiteiten van Nederland op het gebied van hernieuwbare energie heel negatief neer te zetten, zoals velen doen. Ook steekt Nederland in de toepassing van hernieuwbare energie, vergeleken met andere landen, relatief veel geld. Het streven is de bijdrage van hernieuwbare energie op te voeren tot 14 procent in 2020. Als dat lukt, is dat indrukwekkend.
Omdat Nederland bij het gebruik van hernieuwbare energiebronnen nimmer een hoge positie in Europa zal innemen, moeten we vanwege het klimaatvraagstuk hard werken aan manieren om ook fossiele brandstoffen zo schoon mogelijk te gebruiken. Dit kan alleen via het afvangen en ondergronds opslaan van CO2. Dus hebben we een nieuwe slogan nodig: 'Nederland Gasland - en wat doen we met de CO2?'
undefined
