Naar de wijnboer? Neem 'n gids mee

De boekjes uit de serie 'Wijn-, reis- en fijnproeversgidsen' van Hubrecht Duijker moeten de wijnliefhebber de middelen te verschaffen om op eigen initiatief dit soort tochten langs wijngaarden en bezoeken aan wijnboeren uit te stippelen. De serie is opgezet per wijngebied. Onlangs verschenen twee nieuwe deeltjes, een over de Bordeauxstreek en een over het Loiregebied. Eerder verschenen gidsen over Elzas en Bourgogne. De opzet van de boekjes is direct gericht op een bezoek aan het wijngebied zelf. Ze bevatten informatie over aanbevolen restaurants, hotels en wijnproducenten. Daarnaast worden er wijnroutes in beschreven, die overigens in grote trekken zijn ontleend aan eerdere boeken van Duijker, zoals met name de Wijn/reisatlas Frankrijk.

Om te bezoeken is de Loirestreek het meest interessant van de twee. Dat heeft te maken met het landschappelijk schoon en de historische achtergronden van de streek, bekend om zijn fraaie kastelen. Duijker geeft een goed overzicht van wijnen en wijngebieden. Hij is goed geëformeerd over wat goede wijnen en wijndomeinen zijn en geeft nuttige tips voor hotels en restaurants, ook in de meer betaalbare klasse. Helaas zijn de landkaartjes nogal simpel. De wijnroutes staan er niet op aangegeven en de in de tekst beschreven routes zijn op de kaartjes vaak niet te volgen, omdat een deel van de route buiten het kaartje valt. Het is daarom aan te bevelen naast het boekje nog een goede kaart te gebruiken. Door hun opzet zijn de boekjes overzichtelijk en duidelijk. De wijnreiziger kan in vogelvlucht zien waar wat te beleven valt op wijngebied en welke wijndorpen een bezoek waard zijn.

Een bezoek aan de Bordeauxstreek biedt minder variatie. De wijn voert hier meer de boventoon, veel anders is er eigenlijk niet. Streken als de Médoc zijn weinig meer dan een groot boerenkoolveld van wijnstokken. Qua opzet is het boekje vergelijkbaar met dat van de Loire, even informatief, en met dezelfde zwakke punten. Vooral een paar schuin afgedrukte kaartjes leiden meer tot duizeligheid dan tot overzicht over de te volgen weg. In beide boekjes is de kwaliteit van de fotografie niet bijzonder. De keuze van foto's is wat plichtmatig en bovendien is het lithowerk van een vrij matige kwaliteit.

Bovendien is het jammer dat wel telefoonnummers staan vermeld van restaurants en hotels, maar niet van wijnboeren. Zeker in de Bordeaux zijn er veel châteaux die een onaangekondigd bezoek niet op prijs stellen. Bijna alle wijnproducenten zijn te bezoeken, maar de deuren gaan vaak pas open als van tevoren is gebeld.

Een wijnbezoek aan een van deze streken is zeker de moeite waard en de boekjes van Duijker zijn nuttige raadgevers bij de planning van zo'n wijnbezoek.