Mollema tweede na mooie finale in de Vuelta
Bauke Mollema speelde een hoofdrol in de prachtige finale van etappe vijf. Na een pokerspel werd hij tweede.
Zo eens in de zoveel tijd worden wielerliefhebbers verwend met finales waarin een tactisch spel bepaalt wie de dagzege opeist. Een finale waarin de kanshebbers naar elkaar kijken, het tempo stokt tot bijna een surplace en waarbij een coureur ijskoud moet zijn, zelfs als het kwik oploopt tot 35 graden. Van achteruit komen namelijk ook nog renners heel dichtbij.
Gisteren in Roquetas de Mar voltrok zich precies zo'n scenario in de vijfde etappe van de Ronde van Spanje. In de hoofdrol drie renners: Bauke Mollema, Simon Clarke en Alessandro De Marchi. Renners met eigen capaciteiten. Mollema met de longen maar zonder de eindsprint, Clarke met de rapste benen en De Marchi met de grote versnelling.
In een afdaling was het trio ontstaan uit een groep van 25 renners. Ze werkten samen, tot een goede acht kilometer voor het einde. Daar plaatste Mollema zijn eerste en enige aanval. Hij moest wel, wetende dat hij niet snel genoeg was om de andere twee te kunnen verslaan. Clarke haalde hem terug, ook al schoot op dat moment de kramp bij de Australiër in de benen.
Daarna was het pokeren, zoals Mollema het zelf omschreef. Ook De Marchi moest namelijk aanvallen. Het was aan Clarke om te counteren, keer op keer, met verzuurde benen. Liet hij een gaatje, dan was het over.
Beste sprinter
De Australiër vergeleek de laatste drie kilometer na afloop met een race op de baan. Hij keek veel om, de handen onderin de beugel, bedacht op een aanval van achteren. Het tempo stokte. Bijna kwamen drie achtervolgers nog terug, met daarbij Floris De Tier van Lotto-Jumbo.
Clarke was bang dat de drie terug zouden komen, Mollema hoopte het juist. Zo zou de druk toch bij de beste sprinter komen te liggen, dacht de Nederlander. De achtervolgers kwamen tot op acht seconden, toen zette Clarke de eindsprint in. Hij klopte Mollema en De Marchi (in die volgorde) uiteindelijk relatief eenvoudig. "Je moet durven verliezen om te winnen", zo vertelde hij na de finish.
De Vuelta deed zo weer recht aan zijn reputatie van koers voor aanvallers. In de Tour de France eindigde geen enkele vlakke etappe in een zege voor een vroege vluchter. De Vuelta ligt de baroudeur veel beter.
Het is een status die Mollema ook beter ligt. In de Tour liet hij zich zien nadat zijn klassement vanwege een val verkeken was, nu in de Vuelta kwam hij er meteen doorheen na tijdverlies een dag eerder bij de eerste aankomst bergop. De Belgische commentator Michel Wuyts zei het gisteren mooi: "Mollema weert zich een dag nadat hij in het verweer gedwongen werd".
Gisteren reed hij een koers naar zijn mogelijkheden, in een finale die hem niet perfect paste. Er komen nog ritten waarin hij een grotere favoriet is. Hij heeft zijn eerste finale alweer gereden.
Lees ook: Het Nederlandse wielrennen en de Vuelta zijn nooit innige vrienden geweest
Het Nederlandse wielrennen en de Ronde van Spanje, de Vuelta, zijn nooit innige vrienden geweest, schrijft Mart Smeets. Nu zijn er Nederlandse kanshebbers voor de toptien, ooit reden ze er in jutezakken.
