Medechristenen vinden mijn ziekte een straf
Beste Beatrijs,
Vorig jaar ben ik gediagnosticeerd met een levensbedreigende aandoening. Genezing is niet mogelijk. Het enige wat me rest, is proberen te aanvaarden wat mij is overkomen en daar vrede mee zien te krijgen. Dat lukt me redelijk, niet in de laatste plaats door mijn geloof in God en mijzelf gedragen weten.
Ik heb ontdekt dat veel van mijn (evangelische) medechristenen allergisch zijn voor ziekte. Ze wijzen mij er steeds op dat 'wij christenen niet ziek hoeven te zijn'. Volgens hen is ziekte een straf voor bepaalde zonden of voor wrok. Ze willen steeds samen met me bidden om genezing, ook al zeg ik dat ik daar geen behoefte aan heb en dat ik in de tijd die me nog rest zoveel mogelijk uit het leven wil halen. Zij zien dat als een capitulatie voor mijn ziekte en als een teken dat ik niet genezen wil worden.
Gewoon bij me zijn en troost bieden is uitgesloten, want dan zouden zij zich ook bij de ziekte neerleggen. Dat ziekte iedereen kan overkomen en bij het leven hoort, geloven zij niet. Eenzaamheid ligt op de loer. Bijna zou ik zwichten om me mee te laten slepen naar gebedsgenezers.
Bidden als medicijn
Beste Bidden als medicijn,
Verbreek alle contacten met de mensen die dit soort onzin uitkramen. Weiger ze nog langer de toegang tot uw huis. U bent ongeneeslijk ziek en het is heel belangrijk dat u een streep haalt door alle contacten die het leven voor u zwaarder maken dan het toch al is. Ga alleen nog maar om met mensen die u adequaat kunnen bijstaan en die uw lijden een beetje kunnen verlichten. Alle anderen: weg ermee! Vade retro, satanas!
Kennelijk zit u in een obscure, evangelische gemeente, waarvan de leden ziekte beschouwen als eigen schuld en als iets wat door stevig bidden kan worden verholpen. Wellicht weigeren zij ook hun kinderen te laten vaccineren onder het motto 'De Here geeft, de Here neemt'.
Het is nog niet te laat om dit sekte-achtige gezelschap te verlaten. Ik raad u aan om onmiddellijk uw lidmaatschap op te zeggen en u aan te sluiten bij een kerkgenootschap dat deel uitmaakt van de PKN. Onder die paraplu bevinden zich tal van christelijke varianten die tot de hoofdstroom behoren. Daar zult u genoeg vrijwilligers aantreffen die naastenliefde en ziekenbezoek hoog in het vaandel voeren en op wie u een beroep kunt doen voor praktische en geestelijke steun. Van de christenen die in PKN-verband opereren zal niemand zo dwaas zijn om de schuld van uw ziekte in uw eigen schoenen te schuiven.
Ga niet in discussie met uw oude club, maar verdwijn stilletjes. Uw eerste prioriteit op dit moment is om een veilige omgeving voor uzelf te creëren, waarin niemand u op het matje roept met kletskoek waar u niet van gediend bent.
