Mathieu van der Poel wordt vierde in zijn allereerste koers in de ‘speeltuin’

De ferme schouderklop van ‘concurrent’ Tim de Clercq voor de trillende Mathieu van der Poel was slechts een van de vele complimenten die de 24-jarige renner kreeg na afloop van zijn eerste koers op World Tour-niveau. Na de snelst gereden Gent-Wevelgem ooit eindigde Van der Poel als vierde. In de eindsprint kwam hij niet meer voorbij de Noor Alexander Kristoff. John Degenkolb werd tweede, Oliver Naesen derde.

Het is voor Van der Poel het ‘grote ontdekken’ deze weken. De wereldkampioen veldrijden zag de planning van zijn wegcarrière een jaar naar voren opschuiven vanwege zijn Nederlands kampioenstrui die hij in juni veroverde. De kans om dit jaar in het rood-wit-blauw te rijden in de voorjaarsklassiekers wilde hij niet laten lopen. Daarom stond de Corendon Circus-bus vandaag tussen de ‘grote’ ploegen in Deinze, waar Gent-Wevelgem start. Van der Poel stapte uit alsof hij al jaren in het peloton rondfietst. Witte schoenen, benen met tijgerbalsem, een ferme zonnebril en een witte pleister om zijn linkerpink (maar daarover hieronder meer).

Corendon Circus heeft een procontinentale status en is voor deelname aan klassiekers afhankelijk van wildcards. Van der Poel moest dit jaar zodoende ‘voorsorteren’ in wedstrijden op een iets lager niveau. Hij won al twee keer: in de Ronde van Turkije een massasprint en in de Franse kassseienkoers Dénain na een solo. Tussendoor lag hij in Nokere Koerse nog schreeuwend van de pijn op de grond. In de eindsprint was hij hard onderuit gegaan. Het leek ernstig, maar hij hield er alleen een pijnlijke heup en dus die pleister aan over.

Niet verveeld

Een koers van ruim 250 kilometer, zoals Gent-Wevelgem, had hij nog nooit gereden. Vandaag kwam hij meteen in een wedstrijd terecht waarin het vanaf de eerste kilometer op het allerhardst ging. Binnen twee uur was al ruim honderd kilometer gereden. Vanwege de wind brak het peloton nog in het eerste uur in stukken. Van der Poel zat attent in de voorste groep, die pas heel laat werd teruggepakt. In de eindsprint sprintte hij ‘gewoon’ mee. “Ik heb me niet verveeld”, lachte hij na afloop.

In de race is hij soms nog de veldrijder. Als enige gaat hij staand een bocht door. Techniek die hij heeft geleerd door talloze malen door de modder te rijden. Hij valt aan, rijdt veel gaten dicht. Demarreert even om dan vol in de remmen te moeten voor de volgende bocht. Het is de Van der Poel die ze bij de ploeg graag zien. Ploegleider Michel Cornelisse: “Hij krijgt alle vrijheid om te doen wat hij wil. Want dat is wat hij wil: koersen. Zelfs als dat ten koste gaat van winnen. Je moet Mathieu vrijlaten in zijn speeltuin.”

Kristof de Kegel, zijn prestatiemanager (die Van der Poel reduceert tot cijfertjes en data), vertelde dat de trainingen voor de crosser Van der Poel niet te zeer moeten worden omgegooid op de weg. Anders speel je de unieke ‘Van der Poel-stijl’ weg, zei hij.

Vrije stijl, maar Van der Poel is niet gek, aldus Cornelisse. Hij geeft een voorbeeld. Tijdens de E3 Prijs, die Van der Poel niet reed, appten renner en ploegleider met elkaar. Over het koersverloop, over de tactieken. Cornelisse: “Het is leuk discussiëren. Hij ziet het zelf goed. Dat zit met paplepel ingegoten.”

Vader Adrie van der Poel kon dat laatste alleen maar beamen. Al gaf hij nog wel een tip mee. “Weet je waarom hij op de grond lag in Nokere Koerse? Omdat hij zich focuste op anderen. Hij moet gewoon zelf zijn sprint rijden. Maar dat is ook wel gezegd na afloop.”

Bovendien is het seizoen niet verloren als Van der Poel géén prijs rijdt dit voorjaar, aldus Adrie van der Poel. Zijn zoon rijdt nog Dwars door Vlaanderen, de Ronde van Vlaanderen, Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race. “Dat zijn wedstrijden die hem alleen maar sterker kunnen maken. Misschien dat we in de Amstel pas kunnen zeggen dat hij de hardheid heeft opgedaan om echt mee te doen.”

‘Pas’ in de Amstel Gold Race (21 april)? Het zou voor Van der Poel hoe dan ook een stoomcursus zijn. Maar ja, het multitalent was ook niet verbaasd na zijn optreden vandaag. “Ik was eigenlijk teleurgesteld geweest als ik niet in de eerste groep was geëindigd. In de sprint raakte ik wat ingesloten. Jammer, want na een harde koers sprinten kan ik meestal wel.”

Nederlands een-tweetje bij vrouweneditie Gent-Wevelgem

Kirsten Wild maakte haar seizoen nog maar wat succesvoller door haar winst in Gent-Wevelgem. De meervoudig wereldkampioen op de baan versloeg Lorena Wiebes en de Italiaanse Letizia Paternoster in de massasprint. Ze is nu de enige vrouw die de Belgische klassieker twee keer heeft gewonnen.

Wild bedankte na afloop vooral haar teamgenoten, die haar in de laatste kilometers heel goed hadden beschermd. “Het is niet voor niets dat je met frisse benen in de finale komt.”

Voor Wild was het een succesvolle ‘Belgische’ week. Donderdag was de 36-jarige Wild ook al de sterkste in Brugge-De Panne. Dat was haar tweede wedstrijd op de weg dit seizoen, vandaag volgde de derde. Ze won twee keer. Begin deze maand veroverde ze nog op de wielerbaan in Polen de wereldtitel op de koppelkoers (met Amy Pieters) en het omnium.

Lees ook:

Onverstoorbare alleswinnaar Mathieu van der Poel (24) wint een van zijn mooiste races ooit

Begin februari won Mathieu van der Poel eindelijk weer de wereldtitel in het veldrijden. In Denemarken bleek hij absoluut de onverslaanbare.

Van der Poel, Van Aert: het is logisch dat de beste veldrijders voor de weg kiezen

Veldrijden is een veel kleinere sport dan wielrennen. Dus heel goede veldrijders stappen vroeg of laat over.