Liever 'De hulp' in theater dan 'Bang' in raadszaal
Theater
'Bang' door de Veenfabriek. Regie: Paul Koek. Tournee t/m 2-2-2012. Inl.: www.veenfabriek.nl // 'De hulp' van Maria Goos, Bellevue-lunchtheater in Amsterdam t/m 27-11. Tournee (avondvullend) 15-12/18-3-2012. Inl.: www.theaterbellevue.nl
Geloven we nog in de samenleving? Met dit thema, en onder de titel 'Bang', strijkt muziektheatergezelschap de Veenfabriek dit seizoen neer in stedelijke gemeenteraadszalen. Niet voor een politiek debat, maar om burgerlijke gevoelens van angst en onbehagen te koppelen aan de locatie, waar de politiek geacht wordt uit die onvrede een uitweg te vinden.Geen plek waar veel burgers vaak komen. Mooie vondst daarom om het publiek welkom te laten heten door een bode - boodschapper en tussenpersoon van oudsher - die lekker klungelig uitlegt hoe hij/het functioneert.
Een geestig begin, dat associaties oproept met de stagiair in 'Rainer Maria' van De Warme Winkel, een groep waar de Veenfabriek wel mee samenwerkt. Musicus John van Oostrum trekt die boderol intrigerend door in muzikale voetnoten bij de volgende dialogen.Ondanks die artistieke draad zakt de voorstelling echter, meteen na de intro, volledig in elkaar. Het zorgelijke gemopper van een ouder echtpaar en het zelfingenomen pleidooi van een stel miljonairs mogen, ook ten opzichte van elkaar, confronterend bedoeld zijn, het cliché overstijgen zij niet. En de teksten van een telkens tussendoor opduikende inspreekster blijven te vaag dichterlijk om je als toehoorder te betrekken.
Buiten de tekst (Gerardjan Rijnders, Rob de Graaf, Arjen Duinker) en het spel (een erg karikaturaal acterende Lizzy Timmers tegenover een meer herkenbare Reinout Bussemaker) is het belangrijkste bezwaar van de voorstelling niettemin de locatie. Op geen enkele wijze wordt een overtuigend, laat staan dwingend, verband gelegd tussen 'Bang' en de raadszaal. En als ik naar zo'n buitenissige plek wordt gedirigeerd, wil ik ter plekke domweg snappen en voelen waarom. Geef mij dan maar liever een gewone zaal, waar spelers niet op een podiumpje hoeven te klimmen om zichtbaar te zijn, maar waar een weldoordacht stuk het publiek de ruimte geeft met zijn verbeelding zelf verbanden te leggen.
Geef mij dan maar 'De hulp', een stuk van Maria Goos, waarin een onverwacht treffen tussen een geslaagde bankier en een Poolse hulp in de huishouding zorgt voor een bijzondere kijk op de wereld van het geld. 'De Hulp' wordt gepresenteerd als een reconstructie, voor publiek én personages zelf, van hoe een ongelijkwaardige relatie in een welhaast belangenloze dreigde te raken. Met vaart en prettig zwarte humor sleuren Goos, de gedreven bankier van Michiel de Jong en de verrukkelijke Pool van Sieger Sloot je naar de navrante notie hoezeer elk handelen gestuurd wordt door eigenbelang. Dat is de lach even wegslikken, zoals dat behoort in een ware black comedy. De financiële crisis krijgt hier meer gezicht dan de sores van de burger in de raadszaal.
undefined