Column
Lieve ouders, hou je alsjeblieft aan het korte-vriendelijke-mailtjes-protocol
“Het is toch niet te geloven. Ze mailde mij om half elf en toen begin van de middag nog een keer waarom ik nog niet had gereageerd. Alsof ik onder lestijd daar tijd voor heb. En de inhoud van die mail, nou daar kreeg ik echt slapeloze nachten van!”
Ik sta in een winkel en ben toevallig getuige van een verhit gesprek tussen twee – dat neem ik tenminste aan – leerkrachten. Hoewel ik het sneu vind voor de ontvanger van de desbetreffende mail, moet ik stiekem even glimlachen. Want o zo herkenbaar.
Aangezien ik wil weten of meer leerkrachten dit herkennen, begin ik een klein online onderzoek. De uitkomst daarvan is dat op de meeste scholen de ouders het schoolmailadres van de leerkrachten hebben voor korte mededelingen. Dus even een mailtje naar de meester of juf om te melden dat Jantje ziek is of Marietje naar de tandarts moet. Deze korte lijntjes tussen leerkrachten en ouders worden toegejuicht, zolang een ieder zich aan het ‘korte-vriendelijke-mailtjes-protocol’ houdt. Voor ‘grotere zaken’ dienen ouders een afspraak te maken. Helder.
Op mijn vraag of elke ouder zich dan ook aan dergelijk ‘protocol’ houdt, gaan alle remmen los. Natuurlijk niet. Waarop ik voorbeelden ontvang van mails van de ontevreden cq. boze ouder. De ouder die het voor elkaar krijgt paginalange epistels te schrijven vol verwijten, beschuldigingen, dringende verzoeken, eventueel opgeleukt met een spectaculaire scheldkanonnade. Van zoekgeraakte jassen tot te lage scores, van vermeende hoogbegaafdheid tot vervelende klasgenootjes. Verhalen waar je tussen de regels door leest dat je een vreselijk slechte leerkracht bent. Wauw.
Ik heb er zelf ook mee te maken gehad. Een moeder had drie pagina’s nodig om mij haarfijn uit te leggen dat haar oogappel net zo lang over de boterham mocht doen als-ie zelf wilde. Tegenwoordig lig ik niet meer wakker van dit soort berichten, maar veel van mijn collega-leerkrachten wel.
Wat doe je als je zo’n mail krijgt? In elk geval niet inhoudelijk reageren, maar ouders uitnodigen voor een gesprek. Want als ouders blijkbaar alle tijd van de wereld hebben om een feuilleton van klachten en eisen in elkaar te draaien, kunnen ze toch net zo goed naar school komen om dit te bespreken? Meestal vloeit zo’n mail voort uit onwetendheid, bezorgdheid of andere emotie. Als ouder wil je immers – net als de leerkracht – het beste voor je kind. Dat je de leerkracht door zo’n mail stress bezorgt óf wellicht zelfs tegen je in het harnas jaagt, is natuurlijk niet de bedoeling.
Dus lieve ouders, maak een afspraak wanneer er een probleem is. En mail alleen als jullie willen rijden naar de kinderboerderij, wc-rolletjes gespaard hebben voor de knutselles of dat je gewoon blij met ons bent. Slapen we een stuk relaxter van.
Onderwijscolumn
Naomi Smits is docent in het basisonderwijs. Voor Trouw schrijft ze over het wel en wee van haar groep 3. Lees hier meer van haar columns.
