Laat je verrassen door Utrecht-West

Bezoekers van de Jaarbeurs zien Utrecht niet van zijn meest florissante zijde. De oersaaie omgeving achter het Centraal Station krijgt momenteel weliswaar een ingrijpende opknapbeurt, maar het duurt nog wel even voordat die klus helemaal geklaard is. Wie echter bereid is de introverte Jaarbeurshallen als vertrekpunt te nemen voor deze circa 5 kilometer lange wandeling door Utrecht-West zal tot de conclusie komen dat de minder bekende en beminde kant van de Domstad ook veel schoonheid bezit.

Ga bij het verlaten van de Jaarbeurshallen (1) linksaf, richting de levendige multiculti-wijk Lombok, die haar verleden van probleembuurt allang achter zich heeft gelaten. U passeert het Jaarbeursplein dat inmiddels een facelift heeft ondergaan. Het witte rasterachtige gebouw met de twee torens is het nieuwe stadskantoor (2), waar in oktober 2014 alle gemeentelijke diensten onder één dak kwamen. Steek met beleid het drukke Westplein over, ga aan de overkant even naar rechts en daarna meteen linksaf de Damstraat in. En bij het kruispunt meteen weer linksaf naar de Kanaalstraat. 'Met een beetje tolerantie ben je altijd op vakantie', zong de Utrechtse zanger Henk Westbroek ooit. Zo is het maar net. In de hoofdstraat van Lombok waan je je door alle voornamelijk Turkse neringen in een kashba. Wie in etnische stijl wie lunchen of snacken: onder de gloednieuwe Ulu-moskee bij het kruispunt zit de enorme Kebab Factory, Utrechts grootste fastfoodrestaurant met niet enkel vettigheden op de menukaart.

Halverwege de Kanaalstraat - bij het kruispunt met de Antoniuskerk (3) - linksaf de J.P. Coenstraat in. Saillant detail: in deze aangename straat kwam cabaretier Wim Sonneveld ter wereld. Wie de kruidenierswoning van diens ouders op nummer 84 wil zien, moet alleen in het andere deel - rechts van het kruispunt - zijn. Ook leuk: circa 100 meter voor de ophaalbrug over de Leidsche Rijn leidt het steegje aan de linkerkant naar Molenerf de Ster. Dit 18de-eeuwse industriële erfgoed herbergt tegenwoordig ateliers, een muziekstudio en café, dat helaas alleen op zaterdagmiddag is geopend. Maar niet getreurd. Er ligt nog genoeg aangename horeca in het verschiet.

Na de J.P. Coenbrug te zijn overgestoken rechtsaf de Leidsche Rijn volgen. Waar de gekanaliseerde uitvoering van de oude Rijn en het Merwedekanaal elkaar ontmoeten prijkt links een knap staaltje Hollandse neorenaissance uit 1911 - het majestueuze pand van de Koninklijke Nederlandse Munt (4), enige en officiële producent van het Nederlandse muntgeld. Even stilstaan op deze prachtige waterrijke plek is een aanrader: idyllischer is Utrecht bijna nergens!

Vervolgens de dubbele ophaalburg tegenover de Munt oversteken. U belandt op het kleine maar fijne Muntplein, waar bij de steiger ondanks het bord 'Negatief zwemadvies' op zomerse dagen volop wordt pootjegebaad. Vanaf dit pleintje links aanhouden, de Billitonkade volgen en bij de ophaalbrug linksaf de Laan van Nieuw-Guinea inslaan. Vervolgens weer linksaf de Ambonstraat in (vóór Jenaplanschool De Brug) en aan het einde rechts de Keulsekade op, die langs het Merwedekanaal loopt. Tegenover klassiek café Kanaalzicht (5) met fijne veranda - alweer een tijdje een hotspot - liggen de Merwedesluizen werkloos te wezen door de komst van het Amsterdam-Rijnkanaal in de jaren vijftig. We steken ze over en zien de Cereolfabriek (6) in de wijk Oog in Al liggen.

Het chateau industriel van begin vorige eeuw was eens een pain in the ass. Door de sojaproductie verspreidde de fabriek een vreemde penetrante geur in de stijlvolle jarendertigbuurt. Een van de redenen waarom de gemeente de producent uitkocht. Vervolgens begon de Cereolfabriek aan een illuster tweede leven: in 2001 werd die rijksmonument en sinds de zomer van 2014 populair onderkomen van de buurtbilbliotheek, kunstclub Het Wilde Westen en café-restaurant Buurten. Wie er een bakkie heeft gedaan, gaat bij het verlaten van het robuuste pand rechtsaf en loopt naar het park, dat ooit het landgoed was van de 'dolle jonker' Everard Meijster, die vanuit zijn buitenplaats toezicht wilde houden (= Oog in Al) op de uitbreiding van de stad naar het westen. In het knusse wijkpark met hertenweide links aanhouden en de houten loopbrug oversteken. Even verderop prijkt een 17de-eeuwse villa met theeschenkerij De Tuinkamer. Nee, de inwendige mens hoeft tijdens deze wandeling niks tekort te komen.

Na het park te hebben verlaten, rechts afslaan en de Kanaalweg volgen. De route voert weer langs het Merwedekanaal, waar de economische bedrijvigheid dik zes decennia geleden plaatsmaakte voor pleziervaart en roeiverenigingen. Na onder het viaduct van de Graadt van Roggenweg te zijn doorgelopen, doemt de nietszeggende achterkant van het Jaarbeurscomplex alweer op. En even verderop rechts het casino met een loopbrug naar een van de hallen. Wie nog energie en tijd heeft, stapt lekker door voor het laatste deel van de route. Bij de blauwgroene Nelson Mandelabrug het water oversteken naar de nieuwe woonwijk Parkhaven. Maar niet voor de witte villa schuin tegenover de brug een blik waardig te hebben gekeurd. Het prachtige jarendertigpand was ooit eigendom van de ondernemersfamilie Jongerius, dreigde gesloopt te worden maar heeft inmiddels de monumentenstatus en doet tegenwoordig onder meer dienst als trouwlocatie.

Na de Mandelabrug een klein stukje rechtdoor lopen. Aan de rechterkant wederom interessante bouwwerken. De vier replica's van de ijzeren zandtrechters (de originele verkeerden in beroerde staat), herinneren aan de industriële functie van dit gebied, waar tot de jaren zeventig de groente- en fruitveiling was gevestigd. De zogeheten 'U-trechters' worden verhuurd als vergaderruimtes.

De moderne woonwijk Parkhaven, die vanaf eind jaren negentig verrees op het decennialang verwaarloosde veilingterrein, verdient eveneens een bezoekje. Loop om de binnenhaven heen. Er liggen historische woonschepen en aan de Veilinghavenkade is ook weer de nodige horeca gevestigd. Rechts aanhouden en onder het appartementengebouw doorlopen naar de Rolderdiephof. Aan de rechterkant is wederom een onderdoorgang die leidt naar het Merwedeplantsoen. Volg het heerlijk rustige grindpad langs het kanaal en ga aan het einde linksaf de Heycopstraat in. Rechts ligt de Dichterswijk uit de jaren twintig die we negeren. Op de hoek van de Heycopstraat en Croeselaan zit café-restaurant De Branding, waar volgens de eigenaren eens een bananendrogerij was gevestigd. Linksaf de Croeselaan in. Na een paar honderd meter eindigt de route weer bij het monotone Jaarbeursgebied, waar gelukkig nog flink wat veranderingen op stapel staan.

Deze route is deels geïnspireerd op wandeling 5 en 6 van de gids Wandelen buiten de binnenstad van Utrecht, auteurs: Kees Volkers en Anton Rosmüller, uitgeverij: Gegarandeerd Onregelmatig, prijs: euro14,95.

In Tijd, de zaterdagbijlage van Trouw, wordt elke week een bijzondere wandeling beschreven. Laat je meevoeren dwars door 's lands mooiste natuurgebieden of ontdek hippe en historische steden.

Elke week een wandeling

undefined