Column
Kots, een drol en plakkerige drinkyoghurt - het was zo'n dag
Mijn moeder appt me hoe mijn dag is geweest. Ik antwoord: een kind dat niet luisterde, een kotsend kind en een kind dat zo'n grote drol had gelegd in de wc, dat-ie 'm niet doorgespoeld kreeg en dat de stank niet te harden was.
De reactie die hierop volgt, bestaat uit twee lachende smiley's. En twee drollen met van die oogjes erop. Het bijschrift luidt: 'Oh, was het zo'n dag?'
De snelheid waarmee mijn moeder haar appjes inclusief bijpassende emoji's stuurt, zorgt een split second voor enige verwarring. Maar ze heeft volkomen gelijk.
Het was inderdaad zo'n dag.
Omvallende drinkbekers
Zo'n dag - vaak halverwege tussen twee vakanties in en vaak op een maandag - met omvallende drinkbekers, om niks huilende derdegroepers en vergeten gymtassen. Zo'n dag dat je met emmertjes zand, pompjes desinfectie-gel en naar lavendel geurende allesreiniger in de weer bent. En dat je tussen de schoonmaak- en troostbedrijven door de letter 'e' moet aanleren en uitleggen hoe je de getallen 3 en 4 handig kunt splitsen.
Zo'n dag waar je na schooltijd ook nog een aantal oudergesprekken mag voeren, last minute kunt aanschuiven bij de Sintcommissie en de rekentoetsen nog moet nakijken. En dat je voordat je naar huis gaat - vaak tegen half zes op zo'n dag - de ouders nog snel een mailtje stuurt met de vraag wie er kan helpen met het kunstatelier.
En dan kun je nog zo goed plannen, dan ben je de koningin van het efficiënt werken: één onvoorziene situatie op je schooldag kan ontzettend veel roet in het eten gooien. In mijn geval: kots en plakkerige drinkyoghurt. Gelukkig zijn wij leerkrachten heel wat gewend en kunnen wij allerhande varkentjes behendig wassen. In no time toveren we droge broeken, poetsdoekjes en gymschoenen uit de hoge hoed. Voor alles hebben we wel een instant oplossing waar iedereen blij van wordt.
Nou ja, alles. Voor bijna alles dan.
Er zijn namelijk dagen dat werkelijk waar alles tegelijk komt, valt of wankelt. Dat je als juf een paar keer heel diep moet zuchten wanneer je het volgende brandje blust, je to-do-lijst almaar langer wordt en je dus achter de schoolse feiten aan blijft hobbelen. Dagen waarop de werkdruk in het onderwijs extra voelbaar is.
En zo'n dag was het dus.
Allerliefste juf
Maar het was gelukkig ook zo'n dag dat Moos mij - na herhaaldelijk 'sorry, ik zal het nooit meer doen' en 'ik zal beter naar je luisteren' te hebben gezegd - toch even kwam melden dat ik de allerliefste juf van de hele wereld ben. Dat Kelly mij verraste met een prachtige tekening. En dat de verlegen Lise mij vertelde dat ze lezen heel erg leuk vindt .
Ook dat app ik naar mijn moeder.
Haar reactie volgt weer razendsnel: een grote gele smiley met twee knalrode hartjes.
