Korte koppies en de achterstandswijk gemankeerde heldinnen

Dochter wilde nooit lang

Mijn dochter, nu 14, heeft al sinds haar tweede een hekel aan lang haar. Tot twee keer toe heeft ze zelf de schaar in haar haar gezet. Vreselijk vond ik het, maar zij vond het heerlijk. Op 6-jarige leeftijd heeft ze het kort laten knippen. Helemaal gelukkig was ze. Toen ze 11 was, heeft ze het laten millimeteren, met een hanenkammetje. Het staat haar ontzettend leuk en zij is er super blij mee. Maar de afgelopen jaren heeft mijn moederhart het zwaar te verduren gekregen. Mijn dochter kreeg het commentaar dat ze op een jongen leek. Het was vreselijk en deed haar veel pijn. Maar dit weerhield haar er niet van om toch maar dat korte koppie te houden. Inmiddels is ze 14 en komen haar vrouwelijke vormen goed naar voren. Dit maakt het wel makkelijker en het commentaar wordt ook minder. Maar dat ze nog steeds een van de weinigen is met kort haar is een understatement.

Hélène Moerman

undefined

Wij doen het zelf

"Heel Nederland kent de Bijlmer en weinigen zijn er geweest", zeiden wij twintig jaar geleden. Vanuit die gedachte heeft een aantal Bijlmerbewoners hun wijk laten zien. In die tijd was al het nieuws over de Bijlmer negatief gekleurd. Wij lieten en laten de andere kant van de medaille zien. Want nog steeds kloppen de beelden die mensen hebben van de wijk meestal niet. In ons geval is het geen duur kunstproject, maar een initiatief van bewoners. Toen we begonnen keek men ons raar aan, nu na zoveel jaar en zo'n 18.000 mensen rondgeleid te hebben worden we gewaardeerd. Wij houden onze eigen broek op, dus zo kan het ook. Vaak wordt kunst ingezet als catalisator, maar dat hoeft dus niet. Wel kan het helpen om de bewoners een steuntje in de rug te geven.

Hans Mooren

undefined

Jong op mijn oude dag

Vele jaren droeg ik mijn lange haar opgestoken. Maar tijdens een chemokuur werd ik kaal. Gelukkig heb ik nu weer haar. Mijn kapper, die mij tijdens de chemokuur heeft kaalgeschoren, knipt mijn nieuwe haar nu in een vlotte coupe. En ik ben er erg blij mee. Het maakt mij jonger op mijn oude dag (79).

Ankie Steendam-Vroom

undefined

Doen zij ook mee aan de 'boom'?

Vanuit het hartje van de 'achterstandswijk' Lombok verhuisde ik naar een ruime flat in een andere Utrechtse 'achterstandswijk': de Bernadottelaan in Kanaleneiland. 1993 was het toen. De flat was lekker dicht bij de sneltram. Er was veel reuring: Bram Ladage met zijn patatten, de warme bakker en de slager met de allerlekkerste 'vockingwors' van Utrecht. Er waren veel hangjongeren. Adviesbureau Berenschot besloot om te verhuizen omdat de laptops van wel heel veel personeelsleden op straat uit hun handen werden gegrist - zo begreep ik. Op de parkeerplaats werd rond het Offerfeest in schapen gehandeld, ik had leuke gesprekjes met dames met hoofddoekjes en kreeg hulp bij het uitladen van mijn auto van vriendelijke mannen die voor de moskee stonden te wachten. Toen al een leuke tijd dus. Ik vind het geweldig dat de wijk nu zo 'booming' lijkt te zijn. Toch vraag ik mij af of er in de buurt vanaf het Oktoberplein tot aan de uitvalsweg bij de woonboulevard ook aan de bewoners wordt gevraagd wat zij graag zouden willen, naar welke evenementen zij willen, welke kunstobjecten zij geplaatst willen zien? Doen zij ook mee aan de 'boom'?

Pien ter Haar

Kort haar hebben. Dat is nogal een ding, vertelden Jill, Sterre, Berber, Fenne en Lasis vorige week. Hoe voelde uw knipbeurt? En in grauwe achterstandswijken de parels zien. We vroegen u of u daar ook toe in staat bent. Een selectie uit uw reacties.

undefined