Kinderchampagne want de juf is terug van verlof

“Jayden moet altijd zijn werk laten controleren en Lola mag haar dictee met de woorddoos maken, omdat ze schrijven lastig vindt. De rapporten heb ik voor je klaargezet, met lezen begin je bij kern 6 en met rekenen is de getallenlijn tot 100 aan de beurt. En of je de groepsmoeders wilt mailen inzake het juffenfeest.”

Ik kijk mijn vervangster schaapachtig aan; ik weet niet zo goed over welke leerlingen ze het heeft, laat staan wie mijn hulpouders zijn. Mijn eerste actiepunt? De jaarplanner uitprinten. Dan weet ik tenminste wanneer het juffenfeest überhaupt plaatsvindt.

U raadt het al, mijn zwangerschapsverlof is zo goed als voorbij. School was lange tijd een ver-van-mijn-bed-show, maar wordt nu weer keiharde realiteit. De afgelopen maanden heb ik heerlijk in mijn babybubbel vertoefd en amper aan werk gedacht. Ik ben enkel op school geweest om mijn dochtertje te showen en voor de overdracht. Verder niks. Nou ja, door het lerarentekort ben ik een paar keer benaderd om een andere groep te doen. Gelukkig is ‘nee’ ook een antwoord.

To do's

Als mijn vervangster klaar is met haar verhaal en ik alle to do’s en belangrijke informatie omtrent de leerlingen heb genoteerd, open ik mijn schoolmail. Ik slaak een diepe zucht bij het zien van al die ongelezen berichten. Terwijl ik driftig mailtjes selecteer en stoïcijns op ‘delete’ druk, merken mijn andere collega’s mij op.

Aan het eind van de ochtend is mijn agenda gevuld met afspraken, (bouw)vergaderingen en ben ik weer helemaal up-to-date wat ons onderwijs betreft. Als mijn nieuwe directeur tot slot vraagt of ik een startende collega wil begeleiden, voel ik me zélf weer even die startende leerkracht. Mijn hoofd tolt van alle informatie en ik voel een lichte paniek opkomen als ik optel wat ik allemaal moet doen voordat ik aan de slag ga. Enigszins overdonderd wandel ik naar huis.

Verlof is verlof

De maandag na de kerstvakantie sta ik bij het lokaal. Met enkele kriebels in mijn buik. De zorgplannen heb ik nog niet doorgenomen. De lesmethodes zitten ongelezen in mijn tas en ook mijn to-dolijst is nog volledig intact. Een warm welkom voor de kinderen heeft prioriteit. De rest volgt later wel. En daarbij: verlof is verlof, en ­vakantie is vakantie.

Enthousiast begroet ik mijn lieve leerlingen, schud handjes met ouders en hoor en passant vakantieavonturen aan. In de klas staat de kinderchampagne al klaar. Samen met mijn nieuwe groep 3 proost ik op een bijzonder en creatief jaar.

En dat 2019 een mooi werkdrukverlagend, meer leerkrachten aantrekkend en financieel aantrekkelijker onderwijsjaar mag worden. Santé!

Deze juf is back in business.

Nu pas.

Naomi Smits is docent in het basisonderwijs. Voor Trouw schrijft ze over het wel en wee van haar groep 3. Lees haar eerdere bijdragen hier.