'Kijk bij kind anders naar asielaanvraag'

Hoe bepaal je of een land veilig genoeg is om er een kind naar terug te sturen? Unicef, het kinderfonds van de Verenigde Naties, presenteert vandaag een nieuwe aanpak voor de beoordeling van een asielaanvraag van een minderjarige vluchteling.

Twee jaar lang onderzocht Unicef de kindveiligheid van Guinee, Marokko, Afghanistan en Albanië. De vier speciale kind-rapportages over die landen verschijnen vandaag in Brussel op een zogenoemde expertmeeting over de vluchtelingenaanpak. Een vijfde rapport over Soedan komt in december af.

Nu nog is de informatie waarover Europese overheden beschikken bij de beoordeling van een asielaanvraag onvoldoende, oordeelt Unicef. Landenrapporten - in Nederland heten zij ambtsberichten - vertellen hoe onveilig een land is, maar maken weinig onderscheid tussen kinderen en volwassenen, vindt Unicef. Onterecht, reageert onderzoekster kinderrechten Marjorie Kaandorp van Unicef. "Veiligheid betekent soms voor volwassenen iets anders dan voor kinderen."

Unicef neemt het op voor zowel minderjarige asielzoekers zonder ouders als kinderen uit gezinnen. "Er moet aandacht komen voor vragen als: komt eerwraak voor in het land van herkomst? Kindhuwelijken? Is er een systeem van jeugdbescherming?" Voor alleenstaande minderjarige vluchtelingen moet je bijvoorbeeld weten wat de kwaliteit is van de kindertehuizen. Kaandorp: "Is er geschoolde staf? Is er genoeg te eten? Is er een school? Die vragen worden in de traditionele ambtsberichten onvoldoende beantwoord, in deze kinderambtsberichten wel."

Zo valt in het Unicef-rapport over Albanië te lezen dat een efficiënt systeem van kinderbescherming ontbreekt en dat een op de vijf kinderen tot veertien jaar moet werken onder vaak slechte omstandigheden. Kaandorp: "Ook praktijken als eerwraak, huiselijk geweld en kindhuwelijken komen nog veel voor in Albanië".

Gewapend met dit soort informatie kunnen ambtenaren beter besluiten of een individueel kind wel of niet veilig teruggestuurd kan worden naar een land als Albanië, denkt Unicef.

Kaandorp noemt nog een ander voorbeeld. In een land als Guinee zijn veel vrouwen besneden. "Maar vrouwen die met hun dochters vluchten, krijgen toch niet altijd asiel, ook niet in Nederland. Ben je als Europees land tegen vrouwenbesnijdenis, dan kan je je afvragen of je kinderen daar wel naar terug wilt sturen."

Unicef hoopt te bereiken dat Europese landen deze rapporten in de toekomst zelf opstellen. In een eerste schriftelijke reactie liet het Nederlandse ministerie van veiligheid en justitie, dat over de asielaanvragen gaat, gisteren weten dat er ook nu al aandacht is voor de situatie van kinderen in landen van herkomst. In de ambtsberichten die het ministerie van buitenlandse zaken opstelt, wordt bijvoorbeeld beschreven hoe de opvangvoorzieningen voor minderjarigen eruitzien. Er bestaan geen plannen om aparte kindrapportages op te stellen, maakt het ministerie duidelijk.

undefined