Jarig

Anniek van den Brand schrijft elke week over familie - en alles wat daarop lijkt. a.vandenbrand@trouw.nl | @anniekvdbrand

ANNIEK VAN DEN BRAND

Ik reed terug van mijn moeders verjaardag in Brabant, en ik nam mee:een grote doos vol walnoten (die mijn moeder had gekregen van haar zus Nellie, maar die ze in haar eentje nooit op kon, en ik maakte toch elke dag een smoothie met walnoten voor de kinderen? Kwam dat even goed uit!)

zes krollen met verse speculaas (anijsbroodjes die in mijn geboortestreek in de herfst worden gegeten. Omdat ze er op mijn moeders verjaardag in oktober voor het eerst weer zijn én omdat mijn vader ze maakte toen hij nog bakker was en het voor ons daarom heimwee-eten is, trakteert mijn moeder er altijd op tijdens haar feestje, en koopt ze een zak extra zodat schoonzoon en kleinkinderen in Amsterdam deze traditie ook leren kennen)

vier gebakjes (zodat man, zoon en dochter die niet mee waren vanwege hockey- en voetbalwedstrijden ook een beetje feest zouden hebben)

een bos herfstanemonen inclusief wortels (die mijn moeder in de regen eigenhandig met een schop uit de grond had gehaald en in een plastic zak had gezet omdat ik me ooit had laten ontvallen dat ik ze mooi vond)

zes whiskyglazen (die mijn moeder had meegebracht uit haar tweedehandswinkeltje, want de laatste keer dat ze bij ons was, had ze gezien dat ik er bijna geen meer had, en ondertussen waren er, dacht ze, vast nóg een paar gesneuveld - wat inderdaad zo is)

vierentwintig potjes appelmoes (die mijn moeder maakte van de appels van haar schoonzus Jo, en als ze die niet had gekregen dan had ze ze gekocht, want mijn moeder maakt elk jaar zoveel potjes appelmoes met kaneel dat ik er de hele winter mee doorkom, zelfs al eten we twee keer per week aardappeltjes met rode kool, stoofperen en sucadelapjes)

een krat bier (waarvan een kwart leeg was, want haar gasten hadden minder bier gedronken dan gedacht, maar bij mij zou het tenminste niet bederven)

twee van haar schilderijtjes (die ik op zolder, bij mijn logeerbed zag staan, en die me ontroerden. Het ene was niet ondertekend, dus dat deed ze nog gauw voor ik vertrok, waardoor ik moest oppassen dat de verf niet afgaf in de auto)

vier bureaubakjes voor dochter (uit diezelfde tweedehandswinkel, mijn moeder dacht dat zij die wel mooi zou vinden want laatst had ze haar verteld dat ze die graag wilde).

Als laatste kreeg ik een opdracht. Of ik gauw eens met een notaris wilde bellen met de vraag of een levenstestament geen goed idee zou zijn.

undefined

Wilt u iets delen met Trouw?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden