Iraanse conservatieven winnen ook een beetje
Tot een paar dagen geleden was hij eigenlijk nog niet echt bedreigend. Eerder grappig; een karikaturaal ogend, goudgelokt mannetje dat zich hufterig gedraagt. Maar toen Trump tegen alle verwachtingen in de presidentsverkiezingen had gewonnen viel er weinig meer te lachen voor de Iraniërs. Althans niet voor degenen die, net als de regering van president Rohani, meer toenadering tot het Westen willen. In de straten van Teheran wordt deze dagen volop gezucht, gesteund en geweeklaagd. Men is bang dat met het presidentschap van Trump de nucleaire deal, die Iran met het Westen sloot, om zeep zal worden geholpen. Dat zou desastreus zijn voor de Iraanse economie. Die wil, na de opheffing van de internationale sancties, niet opbloeien. Een belangrijke oorzaak: Europese banken zijn huiverig om in Iran te investeren, deels omdat ze Amerikaanse represailles vrezen. Met Trump aan het roer zal de angst daarvoor alleen maar toenemen. En mocht hij de deal verwerpen, dan kan Iran een economische opleving helemaal wel vergeten.
De zorgen hierover zijn niet ongegrond. Trump noemde het akkoord immers 'een ramp' en 'de slechtste overeenkomst ooit'. Eén die bovendien zou leiden tot een 'nucleaire holocaust'. De pro-Israëlische lobbygroep AIPAL werd afgelopen maart dan ook door Trump gerustgesteld; als hij president zou worden, dan had de ontmanteling van de rampzalige deal met Iran topprioriteit.
Toch zwakte Trump zijn woorden in de maanden erna flink af. Zo gaf de presidentskandidaat toe dat het nog een vrij lastig karwei is, om een overeenkomst op te heffen die middels een resolutie door de VN-Veiligheidsraad is goedgekeurd. In augustus zei hij zelfs dat hij de deal waarschijnlijk zou laten bestaan maar deze zo strak zou monitoren dat 'Iran geen enkele kans heeft' - lees: geen nucleaire wapens kan ontwikkelen.
De Iraanse regering is er echter niet gerust op. Minister van buitenlandse zaken Jawad Zarif benadrukte, kort nadat Trumps overwinning bekend was geworden, dat de nieuwgekozen Amerikaanse president zich wel aan de deal moet houden.
Maar niet iedereen zit in zak en as. Een overwinning van Hillary Clinton zou pas een echte ramp zijn geweest, zo menen voornamelijk de ultra-conservatieven in Iran. Vooral oudere vrouwen in chadors lieten zich de afgelopen tijd in de (sociale) media van hun hatelijkste kant horen. Hun waarschijnlijk niet geheel van jaloezie verstoken woorden logen er niet om; wat dacht dat 'oude wijf' van een Hillary wel niet? Met één been al in het graf, en dan nog even president worden? Had dat mens geen kleinkinderen om zich mee bezig te houden? En anders kon ze altijd nog gaan breien of koken. Dat Trump nog een jaar ouder is dan Hillary, speelt kennelijk geen rol.
Ook voor geestelijk leider ayatollah Khamenei is een vrouwelijke president een waar schrikbeeld. En die nucleaire deal, daar was hij toch al nooit enthousiast over. Behalve Trump is Khamenei dus ook een beetje als winnaar uit de bus gekomen. Die Donald zegt tenminste waar het op staat, dat je je leven niet veilig bent in de VS, dat veel mensen er honger lijden, prees Khamenei Trump. Bovendien wil Trump - net als Iran - dat president Assad aan de macht blijft en kan Trumps isolationistische houding plus een gebrek aan kennis over buitenlandpolitiek wel eens leiden tot de droom van iedere Iraanse ultra-conservatief: een Amerika dat zich terugtrekt uit het Midden-Oosten en zich eens bezig gaat houden met de binnenlandse problematiek in plaats van mondiaal politieagentje te spelen.
undefined
