Indian summer in de Adirondacks
In Nederland beleefden we de mooiste herfst sinds jaren, wie nog meer kleurspektakel wil moet voor volgend najaar een trip naar de Adirondacks boeken.
Knalrode en felgele herfstbladeren winnen steeds meer terrein op het groen van de zomer. Langs de oevers van rivieren, op de flanken van bergen en in de uitgestrekte bossen van het noorden van de Verenigde Staten is de seizoenswisseling een waar spektakel. Hier zijn de kleuren van het najaar nog uitbundiger dan in Nederland. De overtreffende trap van herfst is de Indian summer.
Met deze Indian summer wordt eigenlijk een nazomer bedoeld. Maar steeds vaker staat de term symbool voor het kunstwerk van het najaar. Ook tijdens mijn reis naar het Adirondack Park in de staat New York, waar ik samen met reisjournalist Jonathan Vandevoorde de Indian summer 'beleef'.
"De kleuren zijn dit jaar later gekomen dan normaal", zegt Nick Corcoran van het Wild Center in Tupper Lake als hij voor ons uit peddelt over de Raquette- rivier. Vanuit onze kano hebben we een prachtig zicht op het oranje, rood en geel langs de oevers. "Voor de beste herfstkleuren", vervolgt hij, "is een koele zomer met veel regen nodig. Maar deze zomer was uitstekend."
Wanneer het kleurenspektakel precies verschijnt en hoe fel het wordt is moeilijk te voorspellen, weet ook outdoorgids Joe Hackett. Hij is al sinds de jaren 70 actief in de Adirondacks. "De bomen hebben in ieder geval veel stress nodig", zegt hij. "Nachtvorst in de vroege herfst versnelt het verkleuringsproces." Ook de samenstelling van de bodem is volgens hem van invloed. "Als je een esdoorn uit de Adirondacks in de Nederlandse klei zet, zal die minder snel en minder fel verkleuren dan hier."
Hoe dan ook, rond de zuidelijke meren Little Tupper Lake, Round Lake, Lake Harris en Elk Lake genieten we van perfecte omstandigheden en prachtige kleuren. De Indian summer zorgt met zijn warme dagen en koude nachten bovendien voor nevel op het water. Tijdens een zeldzaam mooie zonsopgang boven Lake Harris, ademt de natuur een mystieke sfeer.
De schoonheid van de Adirondacks is een magneet voor mensen die New York en Boston willen ontvluchten. "Met een paar uur rijden ben je van de grote stad in de natuur", vertelt Jess Collier van het bureau voor toerisme in het olympische stadje Lake Placid. "Wandelen is erg populair, maar ook kanoën en andere watersporten doen het goed."
Lake Placid en de Adirondacks zijn een en al luxe. Tal van rijke Amerikanen en gefortuneerde buitenlanders lopen er rond, en in de omgeving schitteren buitenhuizen en landgoederen. Het beroemdste landgoed, 'Great Camp Sagamore', is zeer exclusief, opgetrokken in typische Adirondack-wildernisstijl, en is van 1901 tot 1954 eigendom geweest van de steenrijke familie Vanderbilt. Hier kwamen wereldleiders, filmsterren en andere beroemdheden op bezoek, zoals Oscarwinnaar Gary Cooper en politicus George Marshall, grondlegger van het Marshallplan.
"Alfred Vanderbilt trok zich graag terug op Sagamore", vertelt Garet Livermore, directeur van de Sagamore Institute of the Adirondacks. "Hier was hij ver weg van de New Yorkse pers die hem vooral tijdens zijn scheiding in 1908 op de hielen zat. In die tijd was scheiden een groot taboe."
Sagamore, een complex aan het water en te midden van de natuur, is prachtig bewaard gebleven. Gidsen geven er rondleidingen, er worden vergaderingen en trouwerijen gehouden en voor een niet geringe prijs kun je er overnachten.
Wij kiezen voor iets minder luxe en trekken de wildernis in. We klimmen naar de top van Giant Mountain op 1410 meter hoogte. Onderweg kijken we vanaf open plekken in het bos op de High Peak Wilderness in het westen en de lagere heuvels van de staat Vermont in het oosten. "Ik ben hier om even aan de drukte van de grote stad te ontsnappen", vertelt Matt del Polito uit New York, die we tegenkomen op de top van de berg. Hij is met zijn husky-achtige hond Chewy naar boven geklommen. Ook Alex Foster, met blote bast, is hier vanuit Buffalo naartoe gereisd voor de rust en de natuur. "Ik ben van plan om alle 46 bergen in de Adirondacks boven de 4000 voet (1219 meter) te beklimmen. Dit is de eerste! Ik geef mezelf tien jaar", zegt hij lachend.
Hoe dieper we de wildernis in trekken, hoe meer we op onszelf zijn aangewezen. De High Peaks zijn ruig, de bergflanken begroeid met een claustrofobisch oerbos en de paden zijn moeilijk begaanbaar door rotsen en een woud aan boomwortels. We komen nauwelijks mensen tegen. Er is geen mobiel internet, zelfs geen netwerk en ook geen gps. Wel zien we prachtige meertjes, lieflijke beekjes en... beren.
Beren zijn zeer actief in de High Peaks, zo wordt gewaarschuwd op gele borden. Ons eten bewaren we daarom in een bear canister. De verhuurder in Lake Placid benadrukte de afgesloten voedselcontainer vijftig meter buiten het kamp te plaatsen en niet te eten in de buurt van onze slaapplek. Ze ruiken namelijk alles.
"Beren zijn schuw, mensen zijn geen prooi", stelt Jonathan me gerust. "Ze zijn alleen geïnteresseerd in ons eten. De bear attacks van de laatste jaren zijn op één hand te tellen. Pas geleden is er nog wel een boswachter ergens in Yellowstone gegrepen, maar ja... dat is gewoon pech."
We overnachten in open hutjes, zogeheten lean-to's. De Flowed Land lean-to aan de rand van een uitgestrekt meer in het desolate berglandschap is de mooiste. Je waant je er in Alaska. Helaas lekt het dak door de stortvloed aan regen. Goed voor de herfstkleuren, maar minder voor onze kleren en slaapzakken. Toch geniet ik enorm van deze wildernisbeleving. De puurheid van de natuur zuivert de geest.
De volgende dag is het water in het meer bijna een meter gestegen en zijn de lieflijke beekjes veranderd in kolkende waterstromen. Paden staan blank, we zijn nat tot op het bot door een waterval die er gisteren nog niet was. Maar we komen ongeschonden aan in de Loj, een berghut in Adirondackstijl.
De Loj werd eind negentiende eeuw gebouwd door Henry van Hoevenburg, een Amerikaan uit New York met Nederlandse roots. Hij wilde trouwen met Josephine Scofield en probeerde met het aankopen van land en de bouw van de hut haar ouders te overtuigen van zijn goede bedoelingen, maar zij zagen een huwelijk niet zitten. Henry bouwde de Loj af en opende daarmee het gebied voor toerisme, maar in 1903 werd de hut door een grote bosbrand verwoest. Henry was niet verzekerd en moest zijn grond verkopen. Hij trouwde nooit met zijn geliefde. Toch herinnert het gebied nog steeds aan Van Hoevenburg. Het meer waaraan de Loj ligt heet Heart Lake, en de nabijgelegen berg Mount Joe is vernoemd naar zijn Josephine. In 1927 werd de huidige Loj gebouwd.
Aan het eind van onze trip kiezen we voor een ander vervoermiddel: de fiets. Outdoorgids Tony Audino neemt ons mee voor een tocht op de fatbike; een mountainbike met dikke wielen. We rijden door de gekleurde bossen van Newcomb naar Great Camp Santanoni. Santanoni is in veel mindere staat dan Sagamore. Alleen het karkas staat er nog, maar het is vrij te bezoeken en ligt aan het mooie Newcomb Lake. Onderweg terug naar de Hoot Owl Bed and Breakfast, waar we verblijven, wordt het fris. 's Nachts vriest het. De zomer lijkt nu echt voorbij.
Meer informatie over de Adirondacks en het Wild Center:
www.adirondacksusa.com
www.wildcenter.org
undefined
Indian summer
De oorsprong van de term 'Indian summer' is onduidelijk. Er circuleren vele verhalen, geen van alle zijn bewezen. Het zou te maken kunnen hebben met de indianen, die de nazomer gebruikten voor de jacht, voor de oogst of om blanken aan te vallen voordat de winter intrad. De eerste vermelding van de term stamt in elk geval uit 1778. De Frans-Amerikaanse auteur John Hector St. John benoemt het fenomeen in een brief waarin hij het land van de Mohawk-indianen beschrijft.
John Fadden, een afstammeling van de Mohawks en curator bij het Six Nations Indian Museum, bevestigt dat de Indian summer inderdaad zijn oorsprong vindt bij de indianen en meestal rond de oogsttijd valt. In de Mohawk-kalender loopt de periode gelijk met de 'Hunters Moon', een fase van de maan die de paringsdrang van het witstaarthert opwekt; een tijdsbestek dat dus ook geschikt lijkt voor de jacht.
undefined
Great Camp Sagamore
Meer informatie over Great Camp Sagamore, de Loj, B&B the Hoot Owl en Joe Hackett:
greatcampsagamore.org
adk.org
thehootowllodge.com
adirondackguides.com
Lake Placid, ook wel Lake Plastic of Fake Placid genoemd, vanwege het hoge aantal rijken, is de belangrijkste stad in de Adirondacks. De stad organiseerde twee keer de Winterspelen: in 1932 en 1980. Het centrum ademt nog steeds een olympische sfeer. De ijshal ligt er nog en er is een olympisch museum. In hotel North Woods kun je prima overnachten.
undefined