In sommige plaatsen rijdt hij nog altijd rond: die goede oude SRV-man

Of melkboer de juiste benaming is? Liever melkman, grinnikt Erik van Haren (53), da's net wat chiquer. Sinds zijn achtste sprong Van Haren bij als hulpje op de rijdende winkel, en inmiddels heeft hij er al 33 jaar zelf een.

Fotografe Fleur Wiersma maakte tien jaar geleden al eens een reportage over Van Haren, als afstudeerproject. "Het was iets uit mijn jeugd, van als ik bij oma was in Noord-Holland en iets lekkers mocht uitzoeken." Ze zocht hem onlangs opnieuw op en herkende de rondjes.

Klopt, bevestigt Van Haren: sommige stukjes zijn vaste routes. In Utrecht en de omliggende dorpen rijdt hij al 33 jaar.

In de stad stopt hij bij 55-plus-complexen, in de dorpen vooral bij particulieren. Die komen naar zijn wagen of ze zetten een tas klaar. Steen erop, briefje erin.

Veruit de meeste klanten zijn ouderen, van een flink aantal heeft hij een huissleutel. Hij heeft drie vaste routes, die hij respectievelijk op maandag en donderdag, dinsdag en vrijdag, en woensdag en zaterdag rijdt.

Dat is opgeteld zes dagen en dat is precies de reden dat hij het aantal rijdende winkels - ooit enkele duizenden, nu zo'n 250 - niet weer ziet stijgen, ook al lijken ze een heel handige oplossing voor ouderen die steeds langer thuis blijven wonen. "Het is hard werken, zes dagen per week, vijftig weken per jaar."

Af en toe een vervanger dan? "Dat werkt niet echt. Op zo'n briefje staat: brood, koffie, thee. Ik weet dan welke koffie het moet zijn."

De meeste wagens zijn verdwenen uit het straatbeeld, maar SRV-man Erik van Haren rijdt al meer dan 30 jaar zijn vaste rondje door Utrecht en omgeving.

Zijn klanten zijn blij met hem. De SRV-man is er bij weer en ontij, ontcijfert probleemloos handgeschreven boodschappenlijstjes en brengt de boodschappen thuis.

Bovendien heeft hij altijd tijd voor een praatje. Kom daar maar eens om bij de nieuwerwetse bezorgdiensten.