Standplaats Teheran
In Iran lopen nog opvallend veel jongemannen met 'duivels' haar rond
Vroeger heette de herenkapsalon 'Adonis', maar die naam mocht niet meer. Waarschijnlijk was hij te frivool, te Grieks, of om een andere reden niet islamitisch verantwoord.
Nu staat er met zwierige letters op de gevel 'Kapsalon Roos', vergezeld van de onvermijdelijke tekening van de bloem in kwestie - maar de eigenaar kon toch niet nalaten om erachter nog even te vermelden: voorheen 'Adonis'.
Misschien was de eigenaar ooit zelf een Adonis, maar daar is weinig van overgebleven. Zijn hoofdhuid, als een kreukelig servet over de benige schedel gedrapeerd, heeft nauwelijks haar. Zijn rood geaderde ogen staan bol en vermoeid. Toch blijf ik hem in gedachten stiekem Adonis noemen.
Tikje lang
Vroeger was ik hier kind aan huis om zoonlief te laten knippen. Op Iraanse jongensscholen wordt al gauw gezeurd als iemands haar een tikje lang dreigt te worden. Maar sinds de puberteit wordt het kappersbezoek zo lang mogelijk uitgesteld, en gaat mijn zoon meestal met zijn vader mee naar Adonis. Vandaar dat ik dit herendomein al zeker twee jaar niet heb bezocht.
Eigenlijk doet Adonis niet zo veel in de kapsalon met het formaat van een badkamer. Hij tuurt vooral naar het kleine tv'tje dat aan de muur is gemonteerd. Zo lang als ik me kan herinneren, worden daar alleen maar kook- en praatprogramma's op vertoond. Psychologische praatprogramma's met thema's als 'emoties rond de overgang' en 'postnatale depressies te lijf'. Hoewel hij waarschijnlijk niet binnen de doelgroep van deze programma's valt , vindt Adonis het allemaal bovenmatig interessant. Knippen doet hij niet, daar heeft hij niet voor geleerd. Zijn personeel gelukkig wel. Om precies te zijn: Mansoer, een jolige man met een enorme buik. Geld in ontvangst nemen doet Adonis echter bij voorkeur zelf.
Wanneer de gezapige praat- en kookprogramma's hem beginnen te vervelen, biedt het huwelijkskantoor aan de overkant van de straat uitkomst. Daar spelen zich volgens Adonis niet zelden dramatische taferelen af. Er worden immers nogal wat tijdelijke huwelijken afgesloten daar. En af en toe staat er een boze echtgenote op de stoep die achter de geheime trouwerij van haar man is gekomen. Hoogtepunt van dramatiek is als de politie eraan te pas moet komen. Een prachtig schouwspel, aldus Adonis.
Toegestane kapsels
Op de kruk rechts zit een jonge knul. Kapper Mansoer knipt het zwarte haar vakkundig in hippe stekeltjes. Eigenlijk mag dat niet. Verschillende malen hebben de autoriteiten immers bij alle herenkapsalons een blad met informatie afgegeven voorzien van tekeningen van kapsels die zijn toegestaan. Dat was volgens hen nodig omdat steeds meer Iraanse mannen 'homoseksuele en duivelse' kapsels namen. Hiermee worden vooral stekeltjeskapsels en laagjeskapsels bedoeld. Kappers die zulke kapsels nog langer zouden aanmeten bij mannen, liepen het risico dat hun vergunning zou worden ingetrokken. Ook het epileren van wenkbrauwen - een trend onder veel jonge mannen - was streng verboden.
De laatste keer dat de herenkapsalons werden gewaarschuwd was twee jaar geleden. Toch lopen er nog opvallend veel jongemannen met duivels haar rond. Hoe kan dat? Adonis haalt lusteloos zijn schouders op. "We geven wat de klant wil hebben", bromt hij. En de klant wil van alles. Veel Iraanse mannen zijn namelijk ontzettend ijdel. Ze besteden veel geld aan merkkleding, sportschool, kapper en zelfs aan de schoonheidsspecialiste. Maar ook rijpere mannen als Adonis vertonen soms nog ijdele trekjes. "Je bent lang niet geweest. Ik ben zeker wel veranderd, hè?", vraagt hij tijdens een reclameblok. "Ik ben duidelijk ouder geworden. Kaler ook. Eigenlijk overweeg ik een haartransplantatie."