In Huizen juichen ze óók voor Marokko. ‘Als Sofyan het kan, kan ik het toch ook?’

Bij amateurvoetbalvereniging De Zuidvogels in Huizen leeft iedereen hartstochtelijk mee met voormalig lid Sofyan Amrabat, die met het Marokkaanse team furore maakt op het WK in Qatar. ‘Je ziet kinderen denken: als Sofyan dit kan bereiken, waarom zou ik dat dan niet kunnen?’

Het is een koude, grijze donderdagmiddag in Huizen. Terwijl Nederland na een dag werk of school huiswaarts keert, dribbelen tientallen kinderen met een bal aan de voet over het hoofdveld van amateurvereniging HSV De Zuidvogels. Tik, tak, tik, tak. Af en toe klinkt er een vreugdekreet.

Onder de voetballers is ook de 7-jarige Sayfeddin, speler van De Zuidvogels team Onder-8-2. Hoewel veel van zijn teamgenoten de nieuwe Frenkie de Jong of Memphis Depay hopen te worden, droomt Sayfeddin van iets anders: hij hoopt later net zo goed te worden als Sofyan Amrabat, de Marokkaans international die zijn carrière begon bij De Zuidvogels. “En dan kies ik voor Marokko”, haast Sayfeddin erbij te zeggen, vlak voordat zijn training begint. “Want ik ben Marokkaan.”

Dinsdag beleefde Sayfeddin met zijn vader, moeder en drie zussen een van de mooiste dagen uit zijn nog jonge leven. Marokko plaatste zich voor het eerst in de historie voor de kwartfinale van het WK voetbal, waarin het zaterdagmiddag Portugal treft. “Ik ging springen door mijn huis”, weet Sayfeddin nog. “Echt, ik was zo blij.”

In de ban van Amrabat

Huizen, een gemeente in het Gooi met ruim veertigduizend inwoners, is deze dagen in de ban van Amrabat, die op tienjarige leeftijd werd gescout door FC Utrecht. “Ik heb hem eigenlijk zijn hele carrière wel gevolgd”, vertelt Lorenzo Tat, die in de jeugd twee seizoenen samenspeelde met de jongste Amrabat – broer Nordin, ook profvoetballer, is negen jaar ouder. “Sofyan speelde met jongens die twee jaar ouder waren dan hij. Hij was een rustige jongen, maar in het veld veranderde dat. Daar ging hij op een positieve manier enorm tekeer. Zijn aannames, zijn dribbels; aan hoe hij met een bal omging, zag je dat hij iets bijzonders had. Dat hij nu op het WK speelt, leeft enorm op de club.”

Amrabat is niet de enige Marokkaans international die geboren is in Nederland. Ook Hakim Ziyech (Dronten), Zakaria Aboukhlal (Rotterdam) en Noussair Mazraoui (Leiderdorp) zijn voor Marokko actief op het WK. Hoewel ze soms tweede, vaak derde generatie Nederlandse Marokkanen zijn, kozen ze ervoor om uit te komen voor Marokko. Een keuze van het hart.

Volgens voetbalvader Mourad El Boustati, die naar de training van zijn zoon staat te kijken, is het belangrijk dat kinderen zulke voorbeelden hebben. El Boustati, zelf van de tweede generatie: “Je ziet kinderen denken: als Sofyan dit kan bereiken, waarom zou ik dat dan niet kunnen? Het doet iets met hun geloof. Dat vind ik mooi om te zien.” El Boustati, een goede bekende van de familie Amrabat, spreekt vol lof over de ontwikkeling van de speler van Fiorentina. Als hij zijn succes analyseert, komt El Boustati tot drie kernwoorden: geloof, ouders en toewijding. “Hij heeft veel respect voor zijn ouders”, weet El Boustati. “Mensen die hij niet wilde teleurstellen in het leven.”

Buurtbewoners reppen over een rustig, voorbeeldig gezin. “Lieve mensen”, schetst de eigenaar van kapsalon Profiel nabij de Witte de Withstraat, waar het gezin opgroeide. “Sofyan en Nordin waren hier altijd bezig met een bal. Sofyan noemde mij altijd ‘buurman’. Hey buurman, riep hij dan. Aardige jongens. Echt.”

Band behouden met het land

In Huizen bleef het overigens rustig na de sensationele zege van Marokko op Spanje, die na strafschoppen tot stand kwam. In grote steden als Rotterdam, Amsterdam, Eindhoven en Den Haag gingen honderden Marokkaanse fans de straat op om de unieke prestatie van het land te vieren. Veel van de ongeveer 420.000 Marokkanen die in Nederland wonen leven hartstochtelijk mee met de verrichtingen van de Marokkaanse voetbalploeg.

En waarom? “Zoals in veel landen is voetbal sport nummer één in Marokko”, weet Nordin Ghouddani, samen met Thomas Rijsman auteur van het boek Marokkaanse trots. “Daarnaast willen deze mensen een band met het land behouden. De één doet dat door elk jaar naar Marokko op vakantie te gaan, de ander moedigt het elftal aan tijdens de Afrika Cup of het WK. Ik zie nu mensen kijken waarvan ik weet dat ze normaal gesproken niet zo veel om voetbal geven. Dat sommige jongens in Nederland zijn geboren, helpt hen om een binding te krijgen met het team. Maar het komt ook door de manier van spelen. De Marokkaanse spelers vechten als leeuwen.”

Dat Marokkaanse fans overal ter wereld de straat op gaan na een overwinning van het nationale team, heeft te maken met de cultuur, vertelt Ghouddani. “In Marokko speelt het leven zich af op straat”, schetst hij. “De dagen zijn lang en het blijft er vaak nog lang warm. Als er dan iets gevierd moet worden, dan doen we dat door een moment van samenzijn. Jong en oud komen dan samen op straat. Zelfs de koning ging de straat op na de wedstrijd tegen Spanje. Dat zegt veel.”

Rellen

Keerzijde was dat de Marokkaanse feestvreugde op sommige plekken later omsloeg naar ongeregeldheden. Relschoppers richtten vernielingen aan, staken zwaar vuurwerk af en gooiden het in sommige gevallen naar de politie en hulpverleners. In diverse moskeeën in Nederland is daar in het vrijdaggebed bij stilgestaan. Imams riepen op te stoppen met de rellen en ouders werd gevraagd het gesprek aan te gaan met hun kinderen.

Ook in Qatar hadden beveiligers moeite om de orde te handhaven rond de stadions. Vanwege het plotse succes hebben veel Marokkanen besloten om op de bonnefooi en dus zonder kaartje af te reizen naar de Golfstaat. Ze komen vanuit de hele wereld. Marokko, het enig overgebleven Afrikaanse land op dit WK, kan daarnaast rekenen op steun van de Arabische landen.

“Het is heel moeilijk om te zien dat mensen zich zo gedragen”, sprak de Marokkaanse bondscoach Walid Regragui zijn afkeur uit over de rellen na de triomf op Spanje. “Je moet respect tonen voor het land waar je geboren bent.” Ook Nordin Amrabat deed een oproep. ‘Ga met z’n allen feest vieren en ga de straat op, ook als Nederland wint, maar respecteer de normen en waarden’, liet hij weten in een statement.

Grote impact

Bij De Zuidvogels, een club met 1300 leden, hadden ze deze week andere zorgen aan hun hoofd. Toen de commentator de naam van De Zuidvogels noemde tijdens zijn verslag van Marokko-Spanje, stuurde vicevoorzitter Hans van Diest een appje naar de overige bestuursleden. Met daarin gekscherend de tekst: hou het hek maar dicht, jongens. Het leidde tot veel publiciteit. Van RTL Nieuws tot het NOS Journaal tot regionale en landelijke kranten; iedereen wist ineens de weg naar sportpark De Wolfskamer te vinden. “De impact van zo’n WK is enorm”, vertelt Van Diest vanachter een kop koffie in de bestuurskamer. “Er wordt veel over gesproken.”

Amrabat, een van de uitblinkers op het WK, mag zich door zijn goede prestaties intussen verheugen op veel buitenlandse interesse. Onder andere Liverpool en Tottenham Hotspur zouden de middenvelder willen overnemen – voor een bedrag dat veel hoger ligt dan de twintig miljoen euro die Fiorentina in 2020 voor hem betaalde. Als het zover komt, profiteert ook sportclub De Zuidvogels daarvan mee. Zij krijgen dan een opleidingsvergoeding, die de club goed zou kunnen gebruiken met de gestegen energie- en inkoopkosten.

Maar in het voetbal draait het te veel om geld, verzucht Van Diest. Het zou moeten gaan om plezier, om het najagen van dromen. “Zo’n jongen als Sofyan is een prachtig rolmodel”, vindt hij. “Iemand met een enorme drive, waarvan je vroeger al zag dat hij er alles voor over had om de stap te maken. Dat is hem en zijn ouders van harte gegund.”

Buiten, in de schemer van Huizen, werken de jongens van team Onder-8-2 verder aan hun jongensdroom. Ook Sayfeddin. Tik, tak. Tik, tak. Het is zachtjes begonnen met regenen. Maar niemand die dat lijkt te merken.

Lees ook:

Stunt Marokko tegen Spanje op WK: ‘We hebben ons leven gegeven’

Marokko zorgde voor een sensatie op het WK: het schoot Spanje via strafschoppen uit het toernooi.