'Ik laat de wielerwereld niet te dichtbij komen'

Interview Zijn ploegleider tipt Tom-Jelte Slagter als kanshebber voor de Amstel Gold Race. Zelf voelt hij geen druk.

EDO STURM

Jonathan Vaughters kan dan wel roepen dat Tom-Jelte Slagter morgen de Amstel Gold Race wint, maar hoe reëel is die uitspraak van zijn ploegleider bij Garmin-Sharp? Nou, niet echt, meent de coureur in kwestie. "Ik ben in de heuvelklassiekers nog nooit bij de eerste tien geëindigd."

Slagter voelt de noodzaak op de rem te staan. Straks moet de tweevoudig ritwinnaar in Parijs-Nice zich nog publiekelijk gaan verantwoorden mocht hij in het achterveld de Cauberg oprijden. "Ik spreek sinds kort uit ervaring. De dag dat je wint valt alles op zijn plaats. Je hebt superbenen en wat geluk nodig."

En die uitspraak van Vaughters dan? Zadelt hij het pas 24-jarige talent niet op met te grote druk? "Vaughters had het over mijn prestaties van de laatste paar weken. Hij ziet mij daarom als kanshebber. Ik ervaar dat niet als een belasting, meer als blijk van vertrouwen."

Hij maakt reuzensprongen, de Groninger en ex-schaatser Tom-Jelte Slagter. Twee ritten in de etappekoers Parijs-Nice volstonden om hem het etiket 'afmaker' te bezorgen. Met name die tweede zege dwong respect af. Omhoog en sprintend rekende hij af met mannen als wereldkampioen Rui Costa.

Het was vanwege die krachtsexplosie dat Vaughters de Nederlander naar voren schoof voor de komende klassiekers. Slagter mag daar naar eigen succes op jacht, een luxe die hij deelt met zijn kopman Daniel Martin, winnaar van Luik-Bastenaken-Luik vorig jaar. "Ik heb bewezen in vorm te zijn. Amstel en Luik zijn echter geen etappekoersen. Ze zijn veel langer. Maar goed, als ik zelf ook niet ambitieus zou zijn, had ik verstek laten gaan."

Hij grinnikt om het etiket Hollandse Nieuwe. Met zijn leeftijdsgenoten Tom Dumoulin (23) en Moreno Hofland (22) vormt hij de voorhoede van een nieuwe generatie Nederlandse coureurs. Een lichting van prijspakkers, renners die wedstrijden winnen. "De Nederlandse specialist krijgt tegenwoordig de ruimte. Niki (Terpstra, 29, red.) is weliswaar van een andere lichting maar kan prima uit de voeten op kasseien. Moreno is top in de sprint en ik win ook wel eens wat in koersen met een zware finale."

"De ene generatie is de andere niet", zegt Slagter zoekend naar een verklaring voor het nieuwe DNA in het vaderlandse peloton. "Wij zitten bij ploegen die dat doorhebben. Het is tegenwoordig zaak je te specialiseren. Er zijn slechts drie grote ronden per jaar. Als je als ploeg alleen maar ronderenners hebt, heb je dus maar drie kansen."

Zijn laatste opmerking is geen sneer naar Belkin. Hij wilde er vorig jaar weg omdat hij zich voor het blok gezet voelde. Deelname aan de Tour in ruil voor zijn handtekening onder een nieuw contract. "Dat kan je misschien uitleggen als eigenwijsheid. Ik ga vaak op mijn gevoel af. Als het niet goed voelt, moet je van goeden huizen komen wil je mij iets uit mijn hoofd praten. Ik ben echt geen moeilijk persoon hoor. Met autoriteit heb ik weinig problemen."

Als routinier David Millar hem influistert dat je in Milaan-Sanremo beter vooraan in het peloton kan zitten bij de beklimming van de Turchino, neemt Slagter het advies zonder reserves aan. "David is als 15 jaar prof. Zijn ervaring is goud waard. Hij speldt je echt geen onzin op de mouw."

De erudiete Engelsman is bezig met zijn laatste jaar als professional. Jammer, meent Slagter oprecht. Diens biografie wil hij zeker nog eens lezen. "Ik hou niet van wielerboeken maar voor hem maak ik een uitzondering."

Millar vertelt in zijn boek waarom hij naar de doping greep, welke machinaties het profpeloton in zijn greep hielden en vooral over de groepsdruk. Heeft Slagter moeite met Millars verleden? "Kijk, hij en Thomas Dekker (ook Garmin, red.) hebben hun straf uitgezeten. Ik ga ervan uit dat ze hun tweede kans goed gebruiken. Gelukkig was ik toen geen professional. Ik heb niet tegen 'brommers' hoeven rijden."

Slagter en druk. Hij oogt onbevangen. Nuchter. Het zullen zijn Groningse roots zijn, oppert hij. "Ik probeer deze wereld, de pers, de fans, niet te dichtbij te laten komen." Druk zoals Robert Gesink ervaart, kent hij niet. Gelukkig, voegt hij eraan toe.

undefined

Wilt u iets delen met Trouw?

Tip hier onze journalisten

Op alle verhalen van Trouw rust uiteraard copyright.
Wil je tekst overnemen of een video(fragment), foto of illustratie gebruiken, mail dan naar copyright@trouw.nl.
© 2023 DPG Media B.V. - alle rechten voorbehouden