Ik ben best lomp, Simon vindt dat prima

Hoe begon het?

Mabelie: “Blijkbaar waren we al jaren lid van dezelfde golfclub, maar ik kende Simon niet, had hem zelfs nog nooit eerder gezien. Vorig jaar stond hij tijdens het openingstoernooi aan de bar in het clubhuis met een vriend te praten die ik wel kende. Toen ik een drankje ging halen, kwamen we in een driehoeksgesprek terecht en hoewel het buiten heel mooi weer was, een frisse stralende aprildag, hebben wij tweeënhalf uur lang binnen aan de bar staan praten. Ik vond Simon meteen een heel aardige vent, geïnteresseerd en spontaan, en het gesprek ging voornamelijk over mijn scheiding waar ik toen nog midden in zat. Ik wilde scheiden, ik kreeg gevoelens voor een ander en besefte daardoor dat ik niet verder kon met mijn huwelijk. Mijn inmiddels ex-man, de vader van mijn twee kinderen, wilde absoluut niet scheiden.

Simon vroeg of ik samen met hem het komende open toernooi wilde spelen en ik zei ja. Ik vind het altijd leuk om toernooitjes te spelen. Ik wilde verder niets met Simon en dacht: wie wil mij nou in zo’n situatie? Die is nog steeds complex. Mijn ex is onlangs op het laatste moment toch weer in hoger beroep gegaan, de scheiding is tot op de dag van vandaag niet uitgesproken. Nu is er ruzie over geld, heel naar.

Simon en ik werden facebookvrienden. Na twee maanden kwam de oproep voor het open toernooi, hij stuurde me een berichtje of ik nog steeds samen met hem wilde spelen, ik schreef terug dat het me leuk leek. Tijdens dat toernooi – we wonnen – was ik helemaal mezelf want ik wilde toch niets van hem, dat was zo’n bevrijding. Simon was gespannen, dat merkte ik wel. Mensen van de tennisclub zeiden dat hij me leuk vond, dat hij met me wilde tennissen omdat hij wat van me wilde. Ik voelde ook wel dat hij mij leuker vond dan zomaar, dus toen hij mij uitnodigde om de winst met een etentje te vieren schreef ik: ‘Prima, als het maar geen date is’.

In de maanden daarna zijn we om de twee weken samen gaan eten en hij was altijd even galant, goed gekleed en er gebeurde nooit wat. Ik vond het prima zoals het ging en dat accepteerde hij.

Het kantelpunt was de zomervakantie. Ik was samen met mijn ouders en kinderen op een camping in Zuid-Frankrijk. Op een avond zaten we voor de tent en kwam de campingeigenaar aanfietsen met een grote tas. Hij stapte af bij onze tent en vroeg of ik Mabelie was, zette twee flessen wijn, wit en rood, en een fles Fanta op onze tafel en gaf mij een briefje waarop ik meteen Simons naam zag staan. Dat vond ik zo attent, hij had zelfs gedacht aan een fles drinken voor mijn kinderen.

Die nacht ben ik gaan nadenken over hem, over ons, dat we het zo leuk met elkaar hebben. Ik dacht aan onze lunch op het strand, vlak voor de vakantie. Simon had een korte spijkerbroek aan, witte polo, zonnebril, hij rook lekker en dat beeld kwam daar in Zuid-Frankrijk weer op. Toen begon er iets in mij wat ik al heel lang niet meer gevoeld had, die beginvlinders. Simon is een stukje ouder dan ik, ik ben veertig, hij vijfenvijftig. Aan dat idee moest ik ook wennen: hoe dat staat in de buitenwereld, wat vind ik daar zelf van? Hij heeft grijs haar, korte stekeltjes, is wat gezetter dan ik en heeft wat rimpels. Je ziet dat hij ouder is dan ik, maar in zijn doen en laten is hij dat totaal niet. Op een gegeven moment dacht ik: ik ga mijzelf dit geluk gunnen. Misschien is dit hem wel, maar is hij gewoon wat ouder.

Terug in Nederland heb ik hem een omslachtig appje ­gestuurd dat ik hem leuker vind dan ik laat blijken. Hij direct terug: ‘Maar wat doen we dan moeilijk, ik zie je morgen!’ De volgende middag zijn we gaan lunchen en toen hij mij bij mij voor de deur afzette, hebben we gezoend. De eerste zaterdagavond dat ik de kinderen niet had, zijn we uit eten geweest en daarna vroeg hij of ik meeging naar zijn huis.

Ik had met mijn ex jarenlang al geen seks meer dus ik vond het heel spannend. Simon en ik hebben eerst tot diep in de nacht allerlei verschillende soorten muziek geluisterd, zitten kletsen, bij elkaar gelegen, daarna zijn we pas naar bed gegaan en hebben heerlijke seks gehad. Dat samen genieten heb ik met mijn ex nooit ervaren. Met hem deed ik het omdat het moest en omdat hij het wilde, maar met Simon was het voor mij eindelijk een keer genieten. Ik vond het echt een openbaring dat het ook léuk kon zijn.”

Hoe is het nu?

“Het is alsof we elkaar al heel lang kennen. Ik kan mezelf zijn. Met Simon voelt het als thuiskomen. We kunnen ontzettend met elkaar geinen. Ik ben best lomp, laat boeren, scheetjes, en dat vindt hij prima. Hij moet erom lachen, terwijl ik daar bij andere mensen wel tien keer over na zou denken. Ik kan ook alles tegen hem zeggen, alles aan hem vragen, hij is een wijze man, dat vind ik heel aantrekkelijk.

Mijn kinderen vinden Simon helemaal geweldig: hij is een stabiele mannelijke factor in huis, is ondernemend en geïnteresseerd, laat de kinderen in hun waarde, doet leuke dingen met ze, neemt cadeautjes mee. Ze vragen altijd wanneer Simon weer langskomt.

Financieel kan ik door de lopende scheiding nog niet verder, gevoelsmatig wel. Ik vind dat ik daar recht op heb. Dat is een grote stap voor mij want ik denk altijd eerst aan een ander.

Als de kinderen niet bij mij zijn slaap ik veel bij Simon. Hij wil graag zo snel mogelijk samen settelen, dat zei hij vanaf het begin al, daaraan merk ik ook dat hij ouder is. Maar omdat de scheiding er nog niet doorheen is, kan ik geen eigen huis kopen en de komende zes jaar niet samenwonen omdat mijn alimentatie dan stop wordt gezet. Ik heb al gezegd dat ik nooit meer ga trouwen, maar misschien denk ik daar over een jaar wel helemaal anders over.”

Mabelie (40) is bijna gescheiden van de vader van haar twee kinderen. Ze heeft nu een relatie met Simon (55), vader van twee volwassen dochters. Zij woont in Alkmaar, hij in Stompe­toren. De echte naam van Mabelie is bij de redactie bekend.

Lees ook aflevering 7: ‘Dat het niet meer van seks kwam, vond hij vervelender dan ik’

Wat trekt mensen in elkaar aan en waarom blijven ze bij elkaar – of niet? Schrijver Iris Hannema tekent verhalen op over het raadsel van de liefde. Aflevering 7: Het verhaal van Chris.