Hoogland en Wild kronen zich tot koning en koningin van het baanwielrennen
Jeffrey Hoogland heeft zijn Europese baantitel op de sprint terug. In de Sir Chris Hoy Velodrome in Glasgow toonde de 25-jarige krachtpatser uit Nijverdal zich vanavond de allerbeste op het koningsnummer van het baanrennen. Van zijn vier wedstrijden verloor hij slechts één race, en dat was in de halve finale tegen zijn vriend en trainingsmaatje Harrie Lavreijsen.
In de finale was Hoogland oppermachtig tegen Stefan Bötticher. Met een topsnelheid van rond de 75 kilometer bleef hij de Duitser, van wie hij in 2014 op het WK in Cali had verloren, ver voor. Lavreijsen maakte het Nederlandse feest compleet. Hij was in drie races te sterk voor de Brit Jack Carlin, de wereldkampioen van dit jaar in Apeldoorn, en pakte het brons. Hoogland was al Europees kampioen in 2015, maar werd vorig jaar in Berlijn onttroond door de Fransman Sebastien Vigier.
Imposante torso
Met de Nederlandse vlag geheven boven zijn imposante torso reed Hoogland zijn ereronde. Zelf was hij enigszins verbaasd dat hij op de hoogste trede van het platform mocht klimmen. “Het was een heel kort zomerschema, eigenlijk kwam dit toernooi te vroeg”, zei Hoogland na zijn indrukwekkende optreden. “Maar ik was sterk en overtuigd. En als je weet dat je de hoogste snelheid haalt, is het moeilijk om er bij mij omheen te komen.”
Na de kwartfinales was al zeker dat een van beide Nederlanders in de finale zou komen. Hoogland schakelde de Brit Philip Hindes uit en Lavreysen was, in twee overtuigende races, te snel voor Denis Dmitriev. Daarmee demonstreerde de pas 21-jarige Brabander zijn progressie. Tijdens zijn debuut op de WK baan van 2017 in Hongkong moest hij in de finale de winst aan de elf jaar oudere Rus laten.
Trainingsmaatjes
Waar Hoogland en Lavreysen vrijdag zij aan zij het goud hadden veroverd op de teamsprint, daar waren zij in de halve finale elkaars tegenstanders. Een aparte gebeurtenis voor de twee vrienden die dagelijks met elkaar trainen. In juni reden ze tijdens de Grote Prijs van Duitsland in Cottbus tegen elkaar. Lavreysen, winnaar van dat toernooi, toonde zich toen de sterkste.
“Het is een dubbel gevoel”, zei Hoogland nadat hij de Nederlandse tweestrijd in Glasgow in zijn voordeel had beslist. “Ik ben natuurlijk blij het resultaat, maar je rijdt wel een teamgenoot eruit. We zijn enorm aan elkaar gewaagd, hij behoort tot de wereldtop.” Zowel Hoogland als Lavreysen revancheerde zich voor het mindere optreden op de sprint tijdens de WK in Apeldoorn. Zij werden allebei vroegtijdig uitgeschakeld. Hoogland: “Ik heb me sinds dat WK erg verbeterd.”
Hoogland beschreef de drie races in korte tijd tegen Lavreysen als ‘heftig’. “Ik moet nu veel rust pakken, want ik heb echt zere poten.” In de eerste halve finale verraste Lavreysen, met witte helm, Hoogland met een lange sprint. De krachtpatser, met zwarte helm, was in de tweede race beter op zijn hoede. Met een lengte voorsprong dwong hij een beslissende derde rit af, die hij overtuigend won.
Ook de vierkamp is een prooi voor Wild
Kirsten Wild heeft haar tweede Europese titel binnen. Na het goud op de scratch van vrijdag sloot ze het omnium winnend af. De Zwolse had de meeste concurrentie te duchten van Katie Archibald, winnares van het omnium op de EK van vorig jaar in Berlijn. De beslissing viel pas op de puntenkoers, het afsluitende onderdeel van de vierkamp. “Het was zwaar, maar ik had wel het gevoel dat ik kon doen wat ik wilde doen.”
Wild begon voortvarend en bleef de twintig concurrenten voor op de scratch. “Dit is het meest technische onderdeel en ik ben blij dat het erop zit”, zei ze na haar winst in het eerste bedrijf. In de temporace eindigde ze als vierde en sloot ze het tussenklassement na twee onderdelen af met een voorsprong van vier punten op de Britse thuisfavoriete Archibald.
In de afvalrace kwam het tot een rechtstreeks duel tussen Wild en Archibald, dat tot vreugde van de enthousiast meelevende toeschouwers in het velodroom werd gewonnen door de 24-jarige Schotse. Archibald reed een thuiswedstrijd en dat was te merken. Ze is woonachtig in Milngrave, een dorp tien kilometer ten noordoosten van Glasgow. Het prachtige wielerstadion in de Schotse stad is haar thuisbasis.
Alles uit de kast
Wild begon met een voorsprong van twee punten op Archibald aan de afsluitende puntenkoers. Daarin maakte ze het verschil met de Schotse, die vóór de Italiaanse Letizia Paternoster tweede werd. “Het zag er voor de buitenwacht misschien niet zo moeilijk uit, maar het was hartstikke zwaar”, zei de 35-jarige Overijsselse. “Ik moest alles uit de kast halen, want je moet Archibald geen gaatje geven.”
Op het onderdeel Madison kan Wild morgen met Amy Pieters nog een titel toevoegen aan haar totaal van vijf Europese en vijf wereldtitels. “Dat zal niet makkelijk worden. De Engelsen, Belgen, Italianen en Russen zijn allemaal goed in de koppelkoers”, zei Wild, die beleefd vroeg of ze mocht doorpraten terwijl op de achtergrond het Wilhelmus klonk voor sprintkampioen Jeffrey Hoogland.
Na de twaalf medailles die de Nederlandse ploeg haalde op de WK eerder dit jaar in Apeldooorn, staat de teller in Glasgow met nog één dag te gaan alweer op vijf keer goud en één keer brons. “We hebben een fantastische ploeg”, zei Wild. “De renners, de begeleiding, de coaches, de verzorgers. De sfeer is geweldig en iedereen voelt zich op zijn gemak.”
